Wykończony od spodu okap dachu to detal mający istotny wpływ na estetykę dachu. Może być też miejscem montażu oświetlenia wprowadzającego nastrój i podkreślającego architekturę domu.
Podbitka to widoczny od spodu okapu element wykończenia połaci dachowej. Chroni więźbę przed opadami i nasłonecznieniem oraz utrudnia ptakom i owadom budowanie gniazd między wystającymi elementami konstrukcyjnymi dachu. Ograniczając dostęp powietrza do styku konstrukcji dachu z murem, pełni również funkcję izolacji. Podbitka nie jest niezbędnym elementem konstrukcyjnym.
Najczęściej wykonuje się ją z desek z sosny, świerku lub modrzewia o grubości zależnej od sposobu mocowania. Popularne są też podbitki z PCW (paneli sidingowych, komorowych lub pełnych) oraz z płyt drewnopochodnych. Producenci podbitek z tworzyw sztucznych oferują całe zestawy elementów umożliwiające szybki i wygodny montaż. Podbitkę można też zrobić z blachy stalowej, takiej samej jak do obróbek blacharskich, lub paneli z powlekanej blachy aluminiowej. Materiał dobieramy tak, aby pasował do barwy dachu, rynien, ram okiennych i tonacji fasady.
Jak układać
Podbitka może być ułożona prostopadle do ściany lub równolegle do krokwi (wówczas pod okapem pozostaje niezabudowany trójkąt). Jej deski albo panele można układać prostopadle lub równolegle do ściany budynku. Ułożone prostopadle mogą być cieńsze, natomiast ułożone równolegle i przybijane do krokwi muszą być na tyle grube, aby się nie uginały. Montowanie ich prostopadle ułatwia nieco dopasowanie się do ewentualnych nierówności ściany. Elementy podbitki w narożnikach można łączyć pod kątem 45º, 90º lub bez zmiany kierunku układania. Detal ten jest widoczny od spodu okapu i wymaga precyzyjnego docinania elementów. Montaż podbitki musi być dokładny, by nie odkształciła się pod wpływem własnego ciężaru i sił ssania oraz parcia wiatru. Przytwierdza się ją do konstrukcji dachu (krokwi, wiązarów dachowych, wystających gzymsów w dachach płaskich) lub murowanej ściany za pośrednictwem drewnianych belek, czyli łat, o przekroju prostokątnym.
Wentylacja
Przez podbitkę do szczeliny wentylacyjnej w dachu musi się dostać powietrze, dlatego montując ją, należy pozostawić otwory lub zamocować listwy wentylacyjne bądź kratki. Powierzchnia otworów powinna wynosić 1⁄400-1⁄600 powierzchni wentylowanej dachu. Powierzchnia dachu dwuspadowego o wymiarach 7 x 11 m i kącie nachylenia połaci 40º wynosi 101,2 m2. Otwory wentylacyjne powinny więc mieć mniej więcej 0,2 m2.
Podbitkę z desek układanych na pióro i wpust albo na zakład można wentylować, wycinając otwory w połączeniach desek lub pozostawiając szczelinę, na przykład między pierwszą łatą a deską czołową. Jeżeli deski są układane na styk, powietrze do wentylacji dachu dostanie się w naturalny sposób przez szczeliny powstałe między nimi.
Podbitka na kilka sposobów
Zdjęcia (9)
