Kabinę można zamontować na brodziku albo ustawić bezpośrednio na podłodze.Które rozwiązanie wybrać? Jak odpowiednio przygotować instalacje?
Ustawienie kabiny prysznicowej na brodziku to wygodny sposób, sprawdzony przez lata i możliwy do zastosowania niemal w każdej łazience. Oferta brodzików jest różnorodna, więc każdy znajdzie coś odpowiedniego dla siebie.
Jeśli priorytetem jest oszczędność miejsca, kabinę ustawia się zwykle w rogu łazienki. Do tego najlepsze są brodziki kwadratowe lub w kształcie wycinka koła, najmniejsze o wymiarach 70 x 70 cm. Korzystanie z tak małej kabiny nie jest szczególnie wygodne, ale możliwe.
Gdy można sobie pozwolić na więcej swobody, nie ma problemu z kupieniem dużego brodzika. Ma on wtedy najczęściej kształt prostokąta, z jednym bokiem o długości 100 cm lub więcej. Brodziki mogą mieć bardzo różną głębokość oraz nóżki. Standardowo mają 10-15 cm, ale są też modele bardzo płytkie – czterocentymetrowe – oraz bardzo głębokie, w których odległość między górną krawędzią a dnem przekracza 35 cm. Dzięki nóżkom brodzik można ustawić na wymaganej wysokości nad podłogą, tak aby zmieścić pod spodem syfon i odcinek odpływu do kanalizacji oraz wypoziomować tak, żeby woda sprawnie spływała do otworu odpływowego.
Jeśli zdecydujemy się na brodzik, najlepiej kupić go w komplecie z kabiną, żeby mieć pewność, że będą do siebie idealnie pasować
fot. Piotr MastalerzNajpopularniejsze są brodziki akrylowe – stosunkowo tanie i dostępne w wielu kolorach i kształtach. Są lekkie i ciepłe w dotyku, lecz dość łatwo je zarysować. Akryl może być wzmacniany i wtedy brodzik jest wytrzymalszy, lepiej wygłuszony (odgłosy wody uderzającej o dno są cichsze) oraz pokryty specjalną powłoką zapobiegającą osadzaniu się brudu i ułatwiającą utrzymanie w czystości. Oprócz akrylowych dostępne są także brodziki ze stali emaliowanej i ceramiki, a także drewna, granitu i sztucznego marmuru.
Brodzik możemy kupić jako osobny element i do niego dobrać to, co zostanie na nim ustawione, czyli ściany i drzwi kabiny. Przed zakupem trzeba się upewnić, że będą do siebie pasować. Producenci często podają listę elementów, które można łączyć. Najbezpieczniej jest kupić brodzik i kabinę jednego producenta stanowiące komplet. To wygodne rozwiązanie gwarantujące ich idealne dopasowanie.
Na odpływie z brodzika musi być zamontowany syfon. Może mieć wysokość od mniej więcej 40 do ponad 100 mm (nie należy jej mylić z wysokością zasyfonowania, czyli wielkością słupa wody utrzymującego się w syfonie). Nawet gdy wybierze się bardzo niski syfon, żeby dało się go zabudować pod bardzo płaskim brodzikiem, trzeba wykuć otwór w podłodze pod brodzikiem lub na etapie budowy odpowiednio ją przygotować do zamontowania syfonu. Brodzik o głębokości powyżej 20 cm można wyposażyć w zestaw odpływowy z systemem przelewowym podobny do montowanych przy wannach, umożliwiający zamknięcie odpływu przez wciśnięcie lub przekręcenie płytki na przelewie. Brodzik można wtedy bezpiecznie napełnić kilkudziesięcioma litrami wody.
Ruszt odpływu liniowego w formie pokrywy z ramką do wypełnienia płytką terakoty po zamontowaniu doskonale wpisuje się w płaszczyznę podłogi
fot. Radosław Wojnar, projekt: Izabela Rydygier
Po nowemu
Moda na rezygnację z brodzika i ustawianie kabiny prysznicowej wprost na posadzce łazienki przywędrowała do nas kilka lat temu i ma się coraz lepiej. Rozwiązanie – choć uznawane za objaw nowoczesności – z instalacyjnego punktu widzenia nie jest nowe. Odpływy podłogowe znane są od lat, ale dawniej instalowano je głównie w pomieszczeniach gospodarczych i technicznych (i nadal się je tak wykorzystuje), żeby łatwiej było umyć duże powierzchnie podłogi, oraz w prysznicach w zakładach produkcyjnych, szpitalach, na basenach publicznych etc., także głównie ze względu na możliwość ich wygodniejszego i szybszego posprzątania, ale również z oszczędności.
Zastosowanie podobnego rozwiązania w łazienkach prywatnych ma zgoła inne powody. Owszem taką kabinę także nieco łatwiej się sprząta, ale przede wszystkim chodzi o niemal nieograniczone możliwości zaaranżowania przestrzeni prysznicowej oraz wybrania ciekawego od-pływu, który przypomina tradycyjną kratkę podłogową już tylko z nazwy.
Kształt i wymiary kabiny mogą być dowolne, dopasowane do przestrzeni, która jest do dyspozycji w łazience. Kabinę można ustawić w nietypowej wnęce, na przykład zbyt małej na brodzik o standardowych wymiarach. W wejściu nie ma progu, który dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej może być niekiedy barierą zbyt trudną do pokonania.
Odpływ z kabiny bez brodzika
Może być punktowy lub liniowy. Większość takich odpływów jest przeznaczona do zabudowy w podłodze, ale jeśli chcemy mieć pod stopami gładką posadzkę, znajdziemy także modele do wbudowania w płaszczyznę pionową. Nadają się one do kabin prysznicowych, w których co najmniej jedną ze ścian jest ściana łazienki. Renomowani producenci odpływów prysznicowych coraz częściej sięgają po takie rozwiązania.
Odpływ punktowy. Składa się z korpusu z elementem odpływowym zakrytego rusztem (kratką). Wewnątrz znajdują się osadnik zanieczyszczeń oraz zamknięcie syfonowe. W popularnych odpływach korpus jest wykonany z tworzywa (polipropylenu lub ABS), ale są też wpusty podłogowe z korpusami z żeliwa albo stali nierdzewnej. W droższych modelach korpus jest tylko elementem konstrukcyjnym, w tanich pełni jednocześnie funkcję zamknięcia wodnego. Odpływ z korpusu (krótki odcinek przewodu służący do połączenia z instalacją kanalizacyjną) może być poziomy, skośny albo pionowy (nieruchomy lub z przegubem). Korpus może też mieć odgałęzienia boczne do przyłączania odpływów z innych przyborów sanitarnych, na przykład pralki. Osadnik służy do zatrzymywania zanieczyszczeń (włosów, piasku, kawałków mydła itp.). Często jest wyjmowany, łatwiejszy do czyszczenia. Zamknięcie syfonowe ma postać pionowej przegrody w korpusie lub odcinka przewodu wygiętego w kształcie litery S. Jego wysokość wpływa na całkowitą wysokość syfonu: standardowe mają 50 mm, ale są też odpływy z zamknięciem od 30 mm. Zasyfonowanie może być wyjmowane, aby móc je oczyścić. Warto wybrać wpust samoczyszczący (zbierający zanieczyszczenia wraz z wodą).
Niektóre wpusty dodatkowo mają także:
- nasadki – elementy dystansowe umożliwiające dopasowanie poziomów: odpływu oraz posadzki w łazience;
- ramy nośne – elementy montażowe (związane konstrukcyjnie z posadzką), na których opiera się ruszt;
- kołnierze (górny i dolny) – do uszczelniania połączenia wpustu z warstwą konstrukcyjną podłogi (dolny) oraz izolacją przeciwwilgociową ułożoną w jastrychu (górny).
Kratki wpustów prysznicowych mogą być z żeliwa, ze stali nierdzewnej (polerowanej, szlifowanej, satynowanej lub pokrytej farbą antykorozyjną) i z tworzywa sztucznego. Kratki są kwadratowe lub okrągłe, a otwory wbrew nazwie nie zawsze mają postać kratki. Mogą być ułożone w łuki, półokręgi, paski albo dowolne, wycinane laserem kształty. Są też pokrywy odpływu z pustym polem przygotowanym do wypełnienia płytką terakoty. Woda spływa szczeliną między krawędziami pokrywy a brzegiem korpusu. Odpływ punktowy umieszcza się zazwyczaj w centralnym punkcie podłogi w kabinie. Podłoga powinna mieć równomierny spadek w jego kierunku. Miejsce montażu odpływu może mieć wpływ na wzór i sposób ułożenia posadzki, więc warto je skonsultować z fachowcem układającym posadzkę.
Otwory odpływowe w brodzikach mogą byćw rogu, w środku lub przy krawędzi. Łatwo dobrać je do podejścia
fot. VILLEROY & BOCHOdpływ liniowy. Ma podobne elementy jak odpływ punktowy – korpus nazywany korytkiem ze względu na podłużny kształt, osadnik i syfon. Korytka z tworzywa sztucznego (polipropylenu lub ABS), aluminium albo ze stali nierdzewnej mają od 40 do 120 cm długości, 4-8 cm szerokości i wysokość 1,5-3 cm. Niektóre można przycinać na dowolną długość albo wydłużać za pomocą dodatkowych elementów. Dostępne są też korytka kątowe (w kształcie litery L) – do montażu w narożniku – oraz ukształtowane w łagodny łuk. Wewnętrzna powierzchnia korytek ma ukształtowany spadek w kierunku odpływu. Szczelność połączenia zapewniają kołnierze: poziomy i pionowy – w korytkach przeznaczonych do instalowania bezpośrednio przy krawędzi ściany, albo tylko poziomy – w mocowanych w środku kabiny. Syfony odpływów liniowych mają wysokość od 65 do 160 mm. W korytkach metalowych są stałe – prostopadłe do korytka lub skierowane pionowo w dół, w wykonanych z tworzywa – stałe lub obrotowe, dzięki czemu podejście można wykonać pod kątem. Wydajność wpustów zależnie od konstrukcji zamknięcia wodnego i średnicy odpływu wynosi od mniej więcej 20 do blisko 72 l/min.
Od góry korytka są przykryte rusztem (kratką). Większość dostępnych w sprzedaży rusztów to produkty ze stali nierdzewnej, polerowanej lub satynowanej. Tak jak w przypadku odpływów punktowych ruszt może mieć otwory albo pokrywę z ramką do wypełnienia płytką terakoty lub inną okładziną podłogową (kamieniem, drewnem egzotycznym). Można też spotkać ruszty ze szkła w różnych kolorach. Odpływy liniowe proste można montować w dowolnym miejscu podłogi w kabinie prysznicowej, ale zwykle umieszcza się je przy ścianie lub na granicy między kabiną prysznicową a łazienką. Zależnie od lokalizacji trzeba tylko odpowiednio (w kierunku odpływu) ukształtować spadek podłogi. Wpust należy osadzić w taki sposób, aby jego górna krawędź znajdowała się mniej więcej 2 mm poniżej poziomu przyszłej posadzki. Wysokość zabudowy można w pewnym zakresie regulować nóżkami montażowymi. Pomagają one także wypoziomować odpływ.
W podłodze lub ścianie
Wśród popularnych odpływów podłogowych do wyboru są modele punktowe (nazywane też wpustami podłogowymi lub łazienkowymi) oraz liniowe. Jedne i drugie mogą mieć różną wysokość zabudowy, ale niezależnie od tego ich konstrukcja gwarantuje pewne zabezpieczenie przed cofaniem się wody oraz wydostawaniem nieprzyjemnych zapachów z przewodów kanalizacyjnych. Na zabudowanie opływu w warstwach podłogi powinniśmy się zdecydować przed zrobieniem w łazience wylewki. Jeśli pomieszczenie nie jest nowo budowane, lecz remontowane, istniejącą podłogę i wylewkę trzeba rozkuć. Pod płaszczyzną prysznica muszą się bowiem zmieścić elementy (rura kanalizacyjna, syfon, izolacja, wylewka, posadzka) o łącznej grubości 12-15 cm. Do izolowania używa się folii w płynie oraz mat i taśm uszczelniających, którymi zabezpiecza się narożniki. Podejście kanalizacyjne najwygodniej jest poprowadzić w podłodze na gruncie przed ułożeniem płyty podłogi. Wszystkie niezbędne elementy zmieszczą się w warstwach ocieplenia i betonu.
Odpływ można zamontować również w ścianie - murowanej albo szkieletowej. W zależności od tego, jaki model się wybierze, podejście o średnicy 50 mm można doprowadzić z przodu albo z boku, z prawej lub z lewej strony. Jak w każdym przypadku musi być ułożony z wymaganym spadkiem. Wysokość zabudowy wynosi jednak nie więcej niż 11 cm. Jest mniejsza niż w przypadku odpływów podłogowych, więc rozwiązanie łatwiej zastosować także w łazienkach nad kondygnacją mieszkalną oraz przy okazji modernizacji istniejących instalacji. Po zabudowaniu na ścianie mamy jedynie niewielką prostokątną płytkę ze stali nierdzewnej w różnym wykończeniu. Na styku krawędzi płytki z podłogą natrysku powstaje szczelina, którą do odpływu dostaje się woda. Za płytką znajdują się dające się łatwo wyjąć sitko na nieczystości oraz rura odpływowa.
