Przebojowy i jego 56 wersji

Przedstawiamy projekt, który można zrealizować bez pozwolenia na budowę. Ma tyle wariantów, że sprosta bardzo różnym inwestorskim potrzebom i oczekiwaniom. Świadczą o tym choćby ich powierzchnie użytkowe od 52 (plus poddasze do adaptacji) do blisko 100 m2 i liczba pokoi od dwóch do sześciu. Ale to nie koniec jego możliwości. Dzięki nieskomplikowanej konstrukcji przestrzeń wewnętrzna jest na tyle elastyczna, że można zaplanować indywidualny jej podział. Poza tym proponowany jest w wersji tradycyjnej i nowoczesnej. Taki jest Przebojowy – Murator A111.

Jednak gra nie byłaby warta świeczki, gdyby nie to, jak duży potencjał może kryć dobrze zaprojektowana bryła o takiej powierzchni zabudowy. Ten projekt doskonale to pokazuje. Pokazuje coś jeszcze – to, że architektura ekonomiczna nie musi być nudna, jednowymiarowa, może być zróżnicowana stylistycznie.

Bryła optymalizowana

Ograniczenie powierzchni zabudowy domu zręcznie połączono z wysokością bryły (7,82 m nad terenem) i dużym kątem nachylenia połaci (40^o) – tak, by powstała kubatura dająca pole do stworzenia niewielkiego, ale przestronnego domu – 437,69 m³. Wbrew pozorom te dwa określenia nie muszą być sprzeczne. Jak ważna jest wysokość pomieszczeń przy stosunkowo niedużej przestrzeni, nie trzeba nikogo przekonywać. Wystarczy przypomnieć, że o tym, jak odbierana jest przestrzeń, nie decydują jedynie leżące u jej podstawy metry kwadratowe, ale także wysokość wnętrza. Nabiera to szczególnego znaczenia na poddaszu ograniczonym przez skośne połacie.

W tym projekcie wysokość poddasza to aż 2,82 m. Uzyskanie takiej wartości stało się możliwe dzięki bardzo wysokiej ściance kolankowej, która ma aż 149 cm. Niezaprzeczalnym atutem tego rozwiązania, oprócz rozciągania przestrzeni, jest ułatwienie ekonomicznej aranżacji poddaszowych wnętrz, a to z kolei przekłada się na większe możliwości podziału planu poddasza. Jednak zaprojektowanie takiego racjonalnego – z użytkowego punktu widzenia – wnętrza domu kryje zasadzki dla proporcji bryły. Przy szerokości 6,58 m i długości budynku 10,58 m wysokość 7,82 m nie jest optymalna. Jednak można ją zoptymalizować w przemyślany sposób. Służą temu wszystkie zabiegi optycznie obniżające bryłę. A jest ich w tym projekcie kilka. Zarówno w wariantach tradycyjnych, jak i nowoczesnych można zauważyć wyraźny podział bryły na dwie kondygnacje, zaznaczony na elewacjach różnymi kolorami, materiałami czy boniowaniem. Rolę w obniżaniu odgrywają także dachy – tak tradycyjne, jak i nowoczesne. W przypadku pierwszych bryła zdaje się być niższa dzięki zasłaniającym elewację wystającym okapom i wyraźnie zarysowanym pasom podrynnowym. W przypadku nowoczesnych – przez zejście szerokim pasem materiału wykańczającego połacie na elewacje. W ten sposób dach sprawia wrażenie większego, a elewacja niższej.

Możliwości i symbole

Szukając odpowiedniego planu dla swojego domu, można zestawiać zaproponowane partery z poddaszami. Symbol projektu będzie wynikiem połączenia symbolu parteru oraz symbolu poddasza, przykładowo A111+AR1. Wyjątkiem jest wybór projektu z ograniczoną aranżacją poddasza – z pokojem rekreacyjnym i łazienką albo łazienką i pralnią. Te projekty oznaczone są jedynie tym symbolem, co parter, na przykład A111, A111a, A111b, A111c. Przy każdym z tych projektów znajdziemy dwie wspomniane wersje rzutu poddasza. Uwaga! W tym artykule prezentujemy rysunki rzutów parterów i poddaszy będących składowymi projektów domów z poddaszem, w których są schody i użytkowe poddasze. Takie domy mają powierzchnię użytkową 95,3-98 m², netto 102,4-105,3 m².

Jeśli zależy nam na indywidualnej adaptacji górnej kondygnacji, oczywiście jest taka możliwość. Takie są projekty z dodatkowym oznaczeniem „/1”, będą to zatem: A111/1, A111a/1, A111b/1 i A111c/1. W projektach uwzględniających poddasze do adaptacji dom ma przypisaną mniejszą powierzchnię (52,3 do 53 m² użytkową/netto), ponieważ nie zostało wliczone do niej nieużytkowe poddasze (w rzeczywistości to 50,35 m² powierzchni użytkowej/55 m² netto). Poza tym w projektach domów z poddaszem do adaptacji nie ma uwzględnionych schodów, jest tylko zostawione na nie miejsce i otwór w stropie umożliwiający ich zrobienie w przyszłości.

Jaki parter, jakie poddasze

„Przebojowy” ma cztery wersje rzutu parteru. Różnią się wielkością strefy dziennej, liczbą sypialni i tym, czy projekt przewiduje garderobę. Najprościej rzecz ujmując, można zdecydować się na parter z jedną małą lub jedną dużą sypialnią, sypialnią z garderobą lub wersję z dwoma sypialniami. Co kryje za sobą ten zgrubny podział? Na planie z małą sypialnią (9,3 m²) strefa dzienna jest największa, ma 30,5 m², i doświetla ją najwięcej okien – trzy w części salonowej (rys. 1, ramka wyżej). W przypadku rzutu z dużą sypialnią (12,4 m²) strefa dzienna jest mniejsza – ma 25,8 m² i mniej o jedno (wąskie) okno w części salonowej (rys. 2). W projekcie z dużą sypialnią (12,4 m²) i garderobą (3,5 m²) strefa dzienna staje się jeszcze mniejsza – ma 19,9 m² (rys. 3).

Taka sama jest w przypadku planu z dwiema sypialniami (9,3 i 6,6 m²) (rys. 4). We wszystkich wariantach planu jest dość duża łazienka (5,6 m²) z oknem i nieduża spiżarnia (0,7 m2/1,4 m²) przy schodach zabiegowych. Poddasza „Przebojowego” mają bardzo różny program funkcjonalny. Jest ich aż siedem. Najprostsze z wersji projektowych, o których już wspominaliśmy, przewidują tu przestronne pomieszczenie rekreacyjne (39,8/45,7 m² albo 35,6/40,4 m²) z łazienką (4,5/5,3 m²) lub wersję z mniejszą przestrzenią rekreacyjną oraz łazienką (6,6/7,6 m2) i pralnią (1,5/2,2 m²) (rys. 1a i 1b, ramka obok).

Pozostałe warianty różnią się liczbą i wielkością sypialni – mogą być dwie lub trzy (ewentualnie z garderobą) – oraz wielkością łazienek. W zaproponowanych konfiguracjach najmniejsza łazienka (5,5/6,3 m²) występuje tylko w sytuacji, gdy na poddaszu są trzy dość duże sypialnie (dwie o powierzchniach 11,4/13,4 m² i jedna 9,6/11,5 m²)(rys. 2, ramka wyżej). Inny wariant z taką samą liczbą mniejszych sypialni (8,2/9,7 m², 8,7/10 m² i 10,5/11,6 m² + garderoba 1,8/2,6 m²) ma już nieco większą łazienkę (6,1/7,9 m²) (rys. 4). Pozostałe trzy warianty z dwiema sypialniami różnią się podziałem ich powierzchni. Jest wersja z sypialniami o takich samych powierzchniach (11,4/13,4m² ) i dużym holem-antresolą (11,5/12,3 m²), który może przykładowo stać się wspólną bawialnią dzieci (rys. 3). Jest wersja z dwiema sypialniami z garderobami (12,5/14,6 m² + garderoba 3,9/4,5 m2 oraz 10,5/11,6 m² + garderoba 1,8/2,6 m²) (rys. 5). Kolejny wariant przewiduje dwie duże sypialnie (14,8/16,4 m² oraz 13,9/16,3 m²), z których większą dodatkowo powiększa garderoba (1,8/2,6 m²) (rys. 6). Na wszystkich poddaszach dwusypialnianych są małe pralnie (1,5/2,2 m²) i duże łazienki (6,3-6,6/7,4-7,6 m²). Zaprojektowanie tylu tak zróżnicowanych poddaszy z bogatym programem funkcjonalnym było możliwe głównie dzięki dwóm wysokim ścianom szczytowym, wysokiej ściance kolankowej oraz usytuowaniu schodów zabiegowych na uboczu przy ścianie fasadowej, co pozwoliło zminimalizować powierzchnię potrzebną na komunikację. Istotną rolę w podziale przestrzeni odegrały też cztery okna na dwóch ścianach szczytowych.

Wariacje, tradycja i nowoczesność

Aż 56 wariantów projektu to wynik zestawiania różnych rzutów parterów z różnymi poddaszami z uwzględnieniem bryły w wersji tradycyjnej i nowoczesnej. Gdy już wybierzemy wariant funkcjonalny projektu i opcję klasyczną lub nowoczesną, później – na etapie adaptacji albo budowy, można wybrać wersję elewacji. Może to być wersja z dowolnego wariantu albo z wybranymi samodzielnie kolorami, ale w ramach zaproponowanych w projekcie podziałów elewacji. Ciekawe i ważne jest to, że te projekty elewacyjne stopniują zarówno tradycyjność, jak i nowoczesność architektury. I tak wśród tradycyjnych (z okapami) najbardziej do przeszłości nawiązuje ta, w której zastosowano najwięcej oblicówki imitującej drewniane deski. Z kolei najmniej tradycyjna spośród brył z okapami jest ta z tynkiem imitującym beton i „drewnem” zastosowanym symbolicznie jedynie w pasach przyokiennych, i to nie na wszystkich elewacjach. Nowoczesność brył bezokapowych najdobitniej podkreślają ostre kontrasty na elewacjach, wyraźnie zaznaczające geometryczny charakter kompozycji. Znacznie mniej radykalne jest zastosowanie imitacji drewna, nawet mimo uwspółcześnionej formy cienkich pionowych listew.