Montaż wkładu i jego podłączenie do komina są w obu wypadkach podobne. Za to instalacje rozprowadzające ciepło różnią się od siebie zasadniczo.
W kominku, który ma służyć do ogrzewania lub nawet tylko dogrzewania pomieszczeń mających jeszcze inne źródło ciepła, obowiązkowo musi być zamontowany wkład kominkowy. Tylko wtedy ciepło ze spalania drewna może być niemal w całości wykorzystane do ogrzewania.
Wkład powinien mieć moc dobraną do zapotrzebowania na ciepło, czyli wielkości powierzchni (kubatury), którą należy ogrzewać. Na każde 25 m3 potrzeba mniej więcej 1 kW mocy nominalnej, czyli uśrednionej w czasie (moc maksymalna nie jest miarodajna, ponieważ kominek osiąga ją tylko przy pełnym załadunku komory paleniska i nieograniczonym dopływie powietrza do spalania).
Sprawność wkładu, czyli stosunek ilości ciepła trafiającego do pomieszczenia do całkowitej ilości ciepła powstającego podczas palenia w kominku, powinna podczas jego normalnej pracy wynosić co najmniej 70%.
Odpowiedni wkład kominkowy
Kiedy kanały z powietrzem muszą być prowadzone przez ogrzewane pomieszczenia, zwykle obudowuje się je płytami gipsowo-kartonowymi i w nich instaluje kratki nawiewne. Jeśli dobrze się zaplanuje ich przebieg, nie ma konieczności robienia sufitu podwieszanego na całej powierzchni
fot. Andrzej T. PaplińskiW artykule znajdziesz:
- cechy wkładu kominkowego odpowiedniego do pełnienia funkcji grzewczej
- wymogi instalacyjne kominka (podłoże, komin, doprowadzenie powietrza do spalania)
- zasady obudowywania kominków
- sposób wykonania instalacji do dystrybucji gorącego powietrza
- tajniki włączenia kominka z płaszczem wodym do instalacji c.o.
Będziesz korzystać z całego Murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych
Murator 12/2015
Dowiedz się więcej:
"Kominek z płaszczem wodnym czy z DGP?"
