Mury z lamusa

Kiedyś opał był tani, ekolodzy brali na cel co najwyżej wielkie zakłady przemysłowe i brak izolacji termicznej ścian domów mieszkalnych nikogo nie bulwersował. Dlatego kto chciał wtedy budować ekonomicznie, decydował się na ściany o jednorodnej konstrukcji, ewentualnie mury z pustką powietrzną. Powietrze było darmowe i powszechnie dostępne, w przeciwieństwie do styropianu lub wełny mineralnej, które to trafiały głównie na wielkie budowy. Od lat 90. zaczęliśmy myśleć o budownictwie „po gospodarsku”. Urynkowione ceny energii cieplnej wystrzeliły w górę, więc inwestorzy szukali ratunku. Zaczęto budować ściany z ociepleniem. Początkowo wydawało się, że 5 cm wełny bądź styropianu załatwi sprawę na lata, lecz sytuacja szybko się zmieniała. Wraz z kosztami rosły wymagania określane w przepisach prawnych.