Domy z zadaszonym tarasem

Taki taras to sprawdzony sposób na powiększenie powierzchni użytkowej domu. Potrafi w ciepłe dni zmienić się w dodatkowy pokój, a nawet miejsce reprezentacyjne. Dlatego projekty domów z zadaszonymi tarasami są popularne. Z kolekcji Muratora wybraliśmy cieszące się największym zainteresowaniem inwestorów.

2. Z tarasem unowocześniającym

Tym razem zadaszenie nad częścią tarasu i strefą wejścia przesądziło o oryginalności projektu. Zostało zestawione z unowocześnioną, modną dziś stodołową bryłą. Wprawdzie brak okapów i ukryte orynnowanie to współczesne rozwiązanie, jednak masywna, zaprojektowana z rozmachem forma zadaszenia wydaje się w tej architekturze najbardziej postępowa. Jej dominującą rolę podkreśla zestawienie z przeszklonymi ścianami parteru. Wrażenie jest takie, jakby masywna rama zadaszenia lewitowała nad ziemią, a wraz z nią poddasze domu. Nowoczesną geometrię bryły podkreśla też przekryty dachem płaskim garaż. Tak więc nowoczesna stodoła została ujęta w jeszcze nowocześniejsze ramy. W przypadku tej architektury bardzo istotne było rozłożenie barw i materiałów elewacyjnych. Niemal białe klinkierowe płytki elewacyjne wykańczające zadaszenie tarasu/wejścia oraz ściany poddasza zestawiono z ciemną oblicówką z opalanego drewna. Taki kontrast podkreśla nowoczesną geometrię bryły i dominującą w tej architekturze rolę dużego zadaszenia.

Dom ma nie tylko interesującą formę, ale także funkcjonalny układ. Na uwagę zasługuje umieszczenie garażu i wejścia na różnych elewacjach (rozwiązanie doskonale sprawdzi się na działkach narożnych) oraz możliwość wpisania dużego domu (powierzchnia użytkowa 175,2 m²) w wąską (19,09 m) i niedużą parcelę (551,3 m²).

Warto także zwrócić uwagę na lokalizację tarasu. Jest narożny, a jego zadaszona część przylega do elewacji z wejściem do domu. Takie rozwiązanie sprawia, że projekt doskonale sprawdzi się wówczas, gdy frontowa elewacja musi znajdować się od południowej strony. Pozostawienie niezadaszonego tarasu przy ścianie szczytowej ma wówczas sens, ponieważ tak usytuowany taras – zorientowany na wschód – nie jest narażony na przegrzanie nawet w ciepłe letnie dni.

W domu może wygodnie żyć pięcio-, a nawet sześcioosobowa rodzina. Gwarantuje to przemyślany projekt stref prywatnych. Pokój (15 m²) na parterze, usytuowany w pobliżu wejścia i naprzeciwko łazienki (4,7 m²), może stać się wygodnym lokum dla seniorów albo pokojem gościnnym. Na poddaszu strefa nocna została podzielona na dwie podstrefy. W jednej jest przestronny master bedroom, mający blisko 32 m² powierzchni użytkowej. Są tu duże: sypialnia (18,2/18,5 m²), garderoba (10,3/13,4 m²) i łazienka (6,4/8,2 m²). Dodatkowo prywatną przestrzeń gospodarzy powiększa bardzo duże, sięgające podłogi, przeszklenie na głównej ścianie.

Druga prywatna podstrefa na poddaszu to idealne miejsce dla dzieci. Są tu dwie sypialnie (12,6/17,0 i 15,1/17,5 m²). Między prywatnymi podstrefami zaprojektowano pomieszczenia pełniące funkcję buforową – zapewniające większą prywatność domownikom. To dostępne z korytarza pralnia (3,5/5,0 m²) i łazienka (5,5/7,5 m²).

Niemal wszystkie pomieszczenia poddasza doświetlają okna dachowe, wprowadzające do wnętrz więcej naturalnego światła niż pionowe. Wyjątkiem jest największa sypialnia gospodarzy z niemal całkowicie przeszkloną ścianą. W dwóch mniejszych sypialniach zaprojektowano zarówno wąskie portfenetry, jak i okna dachowe.

Oprócz racjonalnie zaplanowanej przestrzeni prywatnej w domu jest bardzo atrakcyjna wspólna strefa – dzienna. To w sumie 54,3 m² – salon (40,0 m²) połączony z kuchnią (14,3 m²). Jednak o jej atrakcyjności nie przesądziła powierzchnia, ale niespotykane otwarcie na ogród. Tu prawie wszystkie ściany są szklane. Wyjątki to wąski pas muru będącego tłem dla telewizora, wąska ściana osłaniająca schody i 3 m kuchennej ściany. Ale nawet kuchnia ze swoją ścianą jest spektakularnie otwarta, bo przeszklenia nad szafkami sięgają sufitu i mają blisko 4,5 m długości. Strefa dzienna została otwarta na cztery strony świata. Przebywający w niej domownicy będą się czuli, jak w ogrodzie albo na tarasie.

Projekt: Modelowy 1 – DW124; autorzy projektu: architekci Krzysztof Borowski, Piotr Rynkiewicz

3. Z tarasem wydłużającym dom

W tym przypadku zadaszeniem tarasu są przedłużone połacie dachu. Takie rozwiązanie sprawia, że taras (21,5 m²) staje się naturalną kontynuacją mieszkalnej powierzchni domu. Prowadzą na niego dwa przeszklenia/drzwi – jedno z salonu połączonego z jadalnią (33,5 m²), drugie z kuchni (12,0 m²).

Tak zaprojektowany taras ma też istotne znaczenie dla odbioru architektury, ponieważ wydłuża frontową elewację do 18,8 m. W efekcie dom o powierzchni użytkowej 106,7 m² nie wygląda na mały. Nawet jego nieduża wysokość 6,39 m nie niszczy tego wrażenia. Jednak nie samo wydłużenie bryły domu zdecydowało o takim efekcie, bardzo ważne jest też rozrzeźbienie tej niedużej bryły. Wnęka wejściowa i tarasowy podcień różnicują jej formę i nadają głębi. A taka różnorodność przekłada się na zwiększenie skali domu.

W parterowym domu zaprojektowanym na planie prostokąta może wygodnie żyć czteroosobowa rodzina. Mimo niedużej jednokondygnacyjnej przestrzeni plan został racjonalnie podzielony między dwie strefy. Wspólną domowników – salon połączony z kuchnią i jadalnią (w sumie 45,5 m²) oraz prywatną z trzema sypialniami (9,9-11,7 m²). Największą z nich powiększa garderoba (2,6 m²). Przy strefie nocnej jest kotłownia/pralnia (7,0 m²) oraz wspólna duża łazienka (6,7 m²) z miejscem na dwie umywalki, wannę i natrysk. WC zlokalizowano na granicy strefy dziennej i nocnej. W małym domu bardzo ważne są pomieszczenia gospodarcze pełniące funkcje pomocnicze. Oprócz dużej kotłowni, która może stać się pralnią/suszarnią albo schowkiem, ważna jest tu przykuchenna spiżarnia (2,3 m²), a nawet wiatrołap (4,3 m²) z miejscem na dużą szafę.

O nowoczesności tej architektury przesądzają: wnęki wejściowa i tarasowa, redukcja okapów, duże, wysokie przeszklenia na dwóch elewacjach oraz kompozycja tworzona przez materiały wykończeniowe. Płaska szara dachówka wraz z białymi tynkowanymi ścianami tworzy skromną, minimalistyczną całość. Drewniana (lub drewnopodobna) oblicówka została wykorzystana bardzo oszczędnie na jednej ścianie wnęki wejściowej i między przeszkleniami przy zadaszonym tarasie. W pierwszym przypadku nadaje przestrzennej głębi, w drugim „ogrzewa” tarasową przestrzeń.

Projekt: Nietuzinkowy (z wentylacją mechaniczną i rekuperacją) - Murator EC405; autor projektu: architekt Grzegorz Kaliciak

4. Z zadaszeniem w narożniku

Nawet nieduże zadaszenie może funkcjonalnie odmienić taras i życie domowników. Oczywiście stanie się tak wtedy, gdy jest racjonalnie zaprojektowane i zlokalizowane. Tak jest w tym projekcje. Zadaszona część tarasu została usytuowana w narożniku bryły, przy jadalni, w pobliżu kuchni.

Taka lokalizacja sprawia, że pod zadaszeniem można urządzić drugą jadalnię. Powierzchnia tarasu pod zadaszeniem jest na tyle duża, że stanie tam duży stół. Na taras prowadzi wyjście nie tylko z jadalni, ale także z salonu. Tym razem jednak na niezadaszoną jego część. Niemniej jednak zarówno zadaszona, jak i niezadaszona tarasowa powierzchnia (w sumie aż 30,3 m²) jest ważnym łącznikiem wnętrza z ogrodem. Na taras można także wyjść z największej sypialni (12,9 m²) z prywatną garderobą (1,8 m²). W domu są jeszcze dwie sypialnie (każda po 11,3 m²). W strefie nocnej jest duża łazienka (8,1 m²), pralnia (2,4 m²) i, najbliżej strefy dziennej, WC (1,8 m²).

Strefy o odmiennym przeznaczeniu – nocna i dzienna – są usytuowane w różnych skrzydłach domu. Aby zapewnić ich większą odrębność, na granicy zlokalizowano pomieszczenia pełniące funkcję buforu (WC i pralnię).

Strefa dzienna jest otwarta (ma w sumie blisko 49 m²), ale jej różniące się funkcjonalnie części wydzielają uskoki bryły. Architekt zaprojektował salonową wnękę będącą enklawą wypoczynkową i drugą – jadalnianą z przylegającą do niej dużą kuchnią (15,4 m²), obok której wygospodarowano miejsce na małą spiżarnię (1,6 m²).

Część techniczno-gospodarczą umieszczono w trzecim skrzydle domu – od frontu. Jest tu duży dwustanowiskowy garaż (32,1 m²), z którego można wejść do wiatrołapu (4,9 m²) i kotłowni (4,5 m²). W domu jest jeszcze nieduże pomieszczenie gospodarcze (2,7 m²), dostępne z korytarza (14 m²) między strefą dzienną a nocną.

Dużym atutem domu jest poddasze przeznaczone do indywidualnej adaptacji – aż 106,3 m² dodatkowej powierzchni użytkowej. Jego adaptację ułatwią przewidziane w projekcie okna i miejsce na schody. Przed adaptacją poddasza w domu może wygodnie żyć czteroosobowa rodzina, potem znacznie większa, a nawet dom może zmienić się w dwurodzinny.

Wysunięte okapy, widoczne orynnowanie to nawiązanie do tradycyjnej architektury, a jednak to dom nowoczesny za sprawą odważnego rozłożenia materiałów i barw elewacyjnych. Ściany przy tarasie wykończone panelami drewnopodobnymi nawiązującymi barwą do podbitki okapu tworzą dynamiczną wieloprzestrzenną kompozycję, która wyraźnie kontrastuje z bielą elewacyjnych tynków. Takie zestawienie sprawia, że forma domu staje się interesująca. Nowoczesne jest także zróżnicowanie barwy tynku. Między oknami zdecydowano się na szare pasy, które podkreślają okna.

Projekt Szafranowy występuje jeszcze w trzech innych wariantach. Domy różnią się powierzchnią, a nawet kształtem dachu i wysokością bryły. Jeden to projekt domu parterowego, pozostałe mają poddasza do indywidualnej adaptacji.

Projekt: Szafranowy – wariant III – Murator C374c; autor projektu: architekt Karol Włoskowski

5. Z reprezentacyjnym tarasem

W tym domu zaplanowano zadaszenie analogiczne do tego z poprzedniego projektu. Zadaszenie jest nieduże w stosunku do powierzchni tarasu, który ma tym razem aż 77,5 m². Podobnie jak poprzednio zmieści się pod nim duży stół i usytuowane jest blisko wyjścia z jadalni. Na tym podobieństwa się kończą. W tym domu na zadaszoną część tarasu prowadzą aż trzy wyjścia – oprócz tego przy jadalni jedno usytuowano przy samej kuchni, a kolejne przy salonie. W salonie jest jeszcze drugie wyjście na taras – tym razem na jego niezadaszoną część. Niemal wszystkie ściany salonu i jadalni są szklane. W ten sposób przestronna przestrzeń salonu (43,1 m²) połączonego z kuchnią (10,0 m²) jest rozciągana na zewnątrz. Przy zastosowaniu podobnych (lub takich samych) posadzek w salonie, jadalni i na tarasie efekt zespolenia wnętrza z zewnętrzem będzie wręcz spektakularny.

W parterowym domu o powierzchni użytkowej 142,8 m² może komfortowo żyć nawet sześcioosobowa rodzina.

Strefa nocna została oddzielona od dziennej na kilka sposobów: drzwiami, korytarzem (5,4 m²) i pomieszczeniami stanowiącymi bufor akustyczny – łazienką (5,1 m²) przy sypialni gospodarzy, WC (1,8 m²) i częściowo kotłownią/pomieszczeniem gospodarczym (12 m²). W strefie nocnej są cztery sypialnie – największa gospodarzy (15,4 m²) i trzy mniejsze (11,5-14,6 m²).

W projekcie jest także rozbudowane zaplecze gospodarcze – wspomniana kotłownia z wejściem do przedsionka (8,2 m²) i ogrodu oraz duży dwustanowiskowy garaż (42 m²), którego część powierzchni można z powodzeniem wykorzystać na cele magazynowe. Z garażu zaprojektowano praktyczny szlak przez przedsionek do spiżarni (3,2 m²).

Parterowa bryła przekryta dachem wielospadowym jest umiejętnie optycznie formowana przez materiały, które ją wykańczają. Front domu jest tu sztandarowym przykładem. Drewniany laminat z bramy garażowej przechodzi na boczą ścianę garażu, do strefy wejścia i dalej między dwa nieduże okna. Taka pasiasta kompozycja jest nowoczesna, intrygująca i skutecznie kryje wjazd do garażu. Interesujące jest także wykończenie elewacji przy tarasie. Zestawienie drewnopodobnej oblicówki z beżowoszarym klinkierem ociepla tarasową strefę.

Projekt Nowe możliwości występuje w trzech wariantach. Oprócz opisanego są dwa projekty domów o mniejszej powierzchni użytkowej i liczbie pokoi. Jeden z nich ma także mniejszy – jednostanowiskowy garaż.

Projekt: Nowe możliwości – wariant II – Murator M176b; autorka projektu: architekt Ewa Dziewiątkowska

6. Z tarasami przy dwóch kondygnacjach

Ten projekt to propozycja na małą działkę, dla inwestorów, którym zależy na zróżnicowanej tarasowej przestrzeni – wspólnej, rodzinnej oraz bardziej prywatnej. Architektka zaprojektowała dwa tarasy: większy (57,7 m²) przy parterze i mniejszy (23,4 m²) przy piętrze. Oba są częściowo zadaszone – dolny przez część górnego tarasu, a górny przez okap wysunięty na 90 cm. I choć zadaszenia są niewielkie, zostały tak zaprojektowane, by korzystając z tarasowej przestrzeni, móc częściowo uniezależnić się od pogody.

Ten dom to propozycja dla licznej rodziny. Z powierzchni użytkowej 159,4 m² wydzielono aż sześć pokoi, co sprawia, że w domu może żyć sześcio-, a nawet siedmioosobowa rodzina. Dużym atutem projektu jest to, że można zrealizować go na bardzo małej (374,4 m²), wąskiej (16,0 m) działce. Wpisanie domu w tak wąską parcelę umożliwiła rezygnacja z okien na jednej elewacji, pozwalająca na dosunięcie jej na odległość 3 m do granicy działki.

Dolna kondygnacja została podzielona na dwie strefy – dzienną i prywatną (ewentualnie biurową). Pierwszą zlokalizowano od strony ogrodu. To salon (32,8 m²) otwarty na kuchnię (12,2 m²) i otwierający się dużymi przeszkleniami na taras. Rozwieralne prowadzą na zadaszoną część, która jest na tyle duża, by ustawić stół dla sześciorga osób. Przesuwne szklane drzwi prowadzą na niezadaszoną część tarasu.

Na przeciwległym krańcu bryły usytuowano pokój (13 m²), łazienkę (4,1), kotłownię (5,7/6,6 m²), która może przejąć także funkcje pralni i schowka oraz prowadzący do nich korytarz/garderobę (4,3 m²). Tak zaprojektowana mała prywatna strefa może stać się wygodnym miejscem dla seniorów albo przestrzenią przeznaczoną na pracę zawodową.

Dwie różne strefy zlokalizowane na parterze oddziela hol (2,6 m²), schody i częściowo kotłownia.

Na parterze udało się jeszcze wygospodarować miejsce na garaż jednostanowiskowy (18,9 m²) z wejściem do przedsionka (2,3 m²).

Na piętrze zlokalizowano dwie podstrefy nocne, rozdzielone schodami (5,7 m²) i łazienką (6,7 m²). W jednej z podstref jest duża sypialnia (18,5 m²) z prywatną garderobą (5 m²) i mniejsza (11,6 m²) – takie ich usytuowanie to dobra propozycja na sypialnie rodziców i małego dziecka. Obok nich jest pralnia (2,7 m²).

Druga podstrefa nocna to dwie niemal takie same sypialnie (14,5 i 14,6 m²) z wyjściem na wspólny taras. To ciekawa propozycja dla dwójki rodzeństwa, która może mieć zarówno prywatną przestrzeń w pokojach, jak i wspólną bawialnię na tarasie.

Zmieszczenie tak bogatego programu funkcjonalnego w bryle zaprojektowanej na planie stosunkowo niedużego prostokąta było możliwe dzięki dwóm pełnym, pozbawionym skosów kondygnacjom. Proporcje wysokiej na 8,8 m brył wymagały optycznej korekty.

Autorka projektu dokonała jej na różne sposoby – przez wysunięcie okapów, zróżnicowanie materiałów elewacyjnych (tynk, panele elewacyjne, płytki klinkierowe) i kontrastowe ułożenie je w poziome i pionowe pasy. Ważnym optycznym trikiem jest wyniesiony na 45 cm narożny taras połączony z analogicznym podestem wejściowym.

Projekt Doborowy ma jeszcze osiem innych wersji, które różnią się powierzchnią użytkową, liczbą pokoi, a także kształtem dachu. Oprócz dachów czterospadowych (o różnym kącie nachylenia połaci) są dachy dwuspadowe i dwuspadowe z wykuszami.

Projekt: Doborowy – wariant VII – Murator M239g; autorka projektu: architekt Katarzyna Słupeczańska