Pokój dziecka

Jak zapewnić dziecku wygodną i bezpieczną przestrzeń do prawidłowego rozwoju? Podpowiadamy, jak wykończyć i umeblować pokój dziecięcy, nie ponosząc przy tym zbyt dużych wydatków.

Pokój dla przedszkolaka

Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to dla dziecka wielka zmiana. Takie zmiany powinny też zajść w jego pokoju. Dlatego warto stworzyć dziecku przestrzeń do swobodnej i kreatywnej zabawy, ale jednocześnie taką, która będzie wspierać naukę samodzielności. Dzieci w tym wieku zaczynają mieć już konkretne zainteresowania, które również warto rozwijać i pielęgnować, a do tego potrzebna jest odpowiednio zaaranżowana przestrzeń. Co powinno się znaleźć się w pokoju przedszkolaka?

Najlepiej wyznaczyć w nim trzy strefy:

• snu - z wygodnym łóżkiem, szafką nocną lub półką na ulubione książeczki, a także lampką nocną lub kinkietem;
• zabawy - powinna być otwartą przestrzenią, na której dziecko może bez przeszkód rozkładać swoje zabawki. Najlepiej położyć tu dywan, na którym nie będzie mebli. Nad strefą zabawy powinno się znaleźć górne oświetlenie. Najczęściej lokuje się je na środku pokoju;
• nauki (twórczą) - z wygodnym stolikiem i krzesełkami dopasowanymi do wzrostu i wieku dziecka. W ich pobliżu powinny być półki i szuflady na kredki, flamastry, farby i kartki. Trzeba zadbać o dobre oświetlenie tej przestrzeni – naturalne i sztuczne.

Przedszkolak powinien mieć już własną szafę, którą może samodzielnie otworzyć. Pozwoli mu to samodzielnie kompletować ubrania i uczyć się odkładania ich na miejsce, a tym samym utrzymywania porządku. Oprócz szafy – komoda. Jeżeli pokój jest mały i brakuje na nią miejsca, można sobie poradzić, wydzielając w szafie strefę kilku szuflad.

Przedszkolak powoli zaczyna kształtować swoje pasje i zainteresowania, więc dobrze, żeby miał w domu miejsce na ich rozwój. W jego pokoju powinny się znaleźć stolik i krzesła dostosowane do wzrostu dziecka. Należy je ustawić blisko okna, bo naturalne światło znaczenie lepiej niż sztuczne wpływa na wzrok dziecka, do tego równomiernie oświetla strefę twórczą, której serce stanowi stolik.

Otwarte półki to kolejny element, którego nie powinno zabraknąć w pokoju przedszkolaka. Można na nich ustawiać kolekcję zabawek: samochodów, misiów czy lalek. Powinno się tam również znaleźć miejsce na ulubione książki malucha. Układając przedmioty na półkach, dziecko będzie się uczyć utrzymywania porządku, a zarazem może wymyślać różne zabawy. Półki nie powinny być zbyt wysoko – dotyczy to także regału. Dziecko powinno samodzielnie, bez wchodzenia na krzesło czy półki, dosięgać każdego miejsca mebla. Trzeba bezwzględnie zadbać o solidne przymocowanie do ściany nie tylko wiszących półek, ale też regału!

Przestrzeń zabawy to również bardzo ważne miejsce w pokoju przedszkolaka. Wyznaczy je dywan rozłożony na środku pokoju. Dobrze też, aby w pokoju znalazły się mobilne pudła na zabawki, które dziecko może swobodnie przemieszczać między kątem pokoju a strefą zabawy.

Zdjęcia (4)

Pokój dla ucznia

Najważniejszymi meblami dla dziecka w wieku szkolnym są biurko i krzesło. W te meble na pewno warto zainwestować, aby zadbać o młody kręgosłup. To właśnie przy biurku dziecko będzie spędzać najwięcej czasu, a w wieku szkolnym intensywnie rośnie i jego szkielet dopiero się kształtuje. Jest wtedy bardzo podatny na różne skrzywienia. W związku z tym krzesło do biurka powinno być ergonomiczne i dobrane do wzrostu dziecka. Najlepiej, gdy ma regulowaną przynajmniej wysokość siedziska. Warto poszukać takiego, w którym można też regulować wysokość podłokietników, oparcia i ewentualnie zagłówka. Wygodne w użytkowaniu jest krzesło na kółkach, ale trzeba zwrócić uwagę, żeby było stabilne.

Biurko powinno stać blisko okna. Należy ustawić je lewym bokiem do okna, jeżeli dziecko jest praworęczne i odwrotnie, gdy jest leworęczne. Pozwoli to uniknąć zasłaniania ręką światła słonecznego przy pisaniu. Warto pamiętać, że ustawienie biurka przodem do okna wymaga zastosowania żaluzji lub innego rodzaju zasłon chroniących przed słońcem, które może przeszkadzać w pracy. W biurku powinny być chociaż niewielkie szuflady, w których będzie można schować przybory szkolne. Minimalna głębokość blatu, na którym wygodnie się pracuje, to 60 cm, a szerokość 100 cm. Ustawiony na nim ekran komputera powinien być oddalony od oczu dziecka o 50-70 cm.

Nad biurkiem warto zamontować półki (najlepiej zamykane), aby uczeń mógł tam przechowywać zeszyty i książki. Mały regał przedszkolaka można już zastąpić wyższym, a na ścianie przyda się kilka wieszaków na plecak, torbę czy bluzę.

W pokoju ucznia nie powinno zabraknąć miejsca na wyrażanie własnych potrzeb i indywidualizm – przyda się do tego fragment ściany pomalowany farbą magnetyczną albo chociaż tablica magnetyczna czy korkowa, do których można przyczepiać rysunki, zdjęcia lub notatki.

Czy warto zatrudnić architekta

Amator bez odpowiedniej wiedzy ma małe szanse na zrobienie czegoś równie dobrze jak profesjonalista z wieloletnim doświadczeniem. Rolą architekta wnętrz jest pomoc w doborze mebli i dodatków oraz ich rozmieszczenie w taki sposób, by zapewnić wygodę, estetykę, a w przypadku pokoju dziecięcego - dobre warunki do rozwoju dziecka i jego bezpieczeństwo. Warto skorzystać z pomocy fachowca w doborze kolorystyki – architekt z łatwością wskaże barwy oraz miejsca, w których warto je zastosować, aby uzyskać we wnętrzach warunki odpowiednie do nauki, zabawy oraz odpoczynku i wyciszenia po dniu pełnym bodźców.

Propozycją dla osób o mniej zasobnym portfelu oraz tych, którzy wolą wykazać się kreatywnością, ale ze wsparciem fachowców, są gotowe projekty wnętrz tworzone przez profesjonalistów, dostępne w internecie (na przykład smyki.pl). Zawierają kompletne rysunki techniczne, wizualizacje i listy materiałów, czyli gotowy zestaw elementów, które pozwalają rozpocząć aranżację. Koszt gotowego projektu jest wielokrotnie mniejszy niż tworzonego na zamówienie. Korzyścią z jego zakupu jest gotowa lista wyposażenia z linkami do sklepów, dzięki której oszczędza się wiele czasu potrzebnego do ich samodzielnego wyszukiwania i dopasowywania produktów, a zaoszczędzony czas możemy poświęcić dziecku.