Styk ściany szczytowej i dachu to pole do popisu dla architektów i wyzwanie dla wykonawców. Sprawdźmy, jak może wyglądać ten detal.
Ściana szczytowa to bardzo eksponowany fragment budynku, szczególnie widoczny w domach zwróconych szczytami do ulicy. Architekci już od dawna wykorzystywali ją jako miejsce umieszczania elementów dekoracyjnych. W miastach przykładem tego są rozrzeźbione szczyty historycznych kamienic oraz schodkowe zakończenia ścian attykowych reprezentacyjnych budynków szczególnie charakterystyczne dla architektury ceglanej Pomorza, Śląska i Warmii. W architekturze ludowej dbałość o szczyt wyraża się w rzeźbionych fragmentach widocznej więźby dachowej oraz misternych drewnianych oblicówkach ściany szczytowej.
Również współcześnie szczyty domów często przybierają różnorodne formy, a na trójkątnych fragmentach elewacji pojawia się inny materiał niż na reszcie domu. Na wygląd szczytu wpływa jednak przede wszystkim decyzja, jak będą się z nim stykać połacie dachu. Mogą one wychodzić poza płaszczyznę ściany szczytowej, kończyć się równo z nią lub stykać się z wyższą od połaci ścianą szczytową tworzącą osłaniającą go attykę.
W artykule znajdziesz:
- informacje, jakie błędy można popełnić, budując ten fragment domu, i propozycje prawidłowych rozwiązań
- rysunki przekrojowe pokazujące styk ściany szczytowej zbudowanej w technologii warstwowej z połacią dachu
- zdjęcia budynków z różnie zaprojektowanymi szczytami
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych