Pokrycia z dystansem
Wentylacja pokrycia z blachy płaskiej
Bez odpowiedniej warstwy separacyjnej zamknięta pod blachą wilgoć to bomba wywołująca korozję – tym groźniejsza, że z opóźnionym zapłonem.
Materiały pokryciowe układane na ruszcie z łat i kontrłat zawsze są odsunięte od poszycia. Powstaje pod nimi naturalna przestrzeń wentylacyjna, która zapobiega ich przegrzewaniu. Blacha płaska leży na sztywnym poszyciu z desek lub płyt drewnopochodnych. Gromadząca się na spodniej stronie blachy wilgoć – rosa w strefie okapowej w zimny poranek, para wodna migrująca przez połać z wnętrza domu czy wreszcie kondensat powstający na skutek różnic temperatury – nie ma jak spłynąć ani odparować. Dodatkowym utrudnieniem często jest małe nachylenie dachu, bo blachę można układać już od spadku 5°. Woda spływa wtedy wolniej niż z dachu skośnego, połać bardziej się nagrzewa, a pod pokryciem wykrapla się dużo kondensatu (latem blacha osiąga temperaturę ponad 80°C i mocno się poci). Dach nie może pozostawać w długotrwałym kontakcie z wodą, bo wcześniej czy później dojdzie do postępującej korozji. Musi być ...
W artykule znajdziesz:
- omówienie różnych układów warstw w konstrukcjach dachowych
- przykłady wentylowanych i niewentylowanych konstrukcji dachu
- wyjaśnienie co to jest mata separacyjna i z czego może być zrobiona
- wskazówki, jak prawidłowo wykonać strefę okapu, by zapewnić stałą wentylację pokrycia
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych