Reguła jest prosta - im tańsze drewno, tym gorzej znosi złe warunki pogodowe, czego efektem może być gnicie, zagrzybienie, szarzenie, ciemnienie, erozja. Dlatego pewne gatunki, jeśli mają tkwić na świeżym powietrzu, wymagają właściwego zabezpieczenia.
Drogie drewno, zwłaszcza gatunków egzotycznych, można wystawić na działanie słońca i wody. Niepotrzebne mu żadne impregnaty ani lakiery. Do tego zacnego grona należą: cedr, sekwoja, bangkirai, badi, massaranduba lub cumaru. Najtrwalszymi i najtwardszymi z polskich drzew są dąb, modrzew, cis, wiąz i grochodrzew, zwany popularnie akacją. Wytrzymują one bez szwanku 8-12 lat - bez konieczności impregnowania. Niektóre środki ochronne mogą wręcz popsuć wygląd drewna, co dotyczy na przykład dębu i mahoniu.
Rodzima tarcica iglasta może sobie jednak nie poradzić bez chemicznej profilaktyki. Dotyczy to zwłaszcza sosny, świerku i jodły. Dlatego płoty, wiaty, tarasy i elewacje drewniane malujemy odpowiednio dobranymi środkami, które zapewniają im piękny wygląd i trwałość.
Ponieważ drewno na zewnątrz narażone jest na większe odkształcenia niż to pod dachem, powinniśmy je zabezpieczać lakierami elastycznymi
fot. ABROLW artykule znajdziesz:
- omówienie zagrożeń, jakie czekają na drewno wystawione na działanie warunków atmosferycznych
- wyjaśnienie, do czego służą lakiery, lakierobejce, impregnaty dekoracyjne, bejce i oleje
- oferta rynkowa preparatów do zabezpieczania i dekoracji drewna na zewnątrz
Będziesz korzystać z całego Murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych
