Balkon bez mostków cieplnych
W domach jednorodzinnych balkony pełnią zwykle funkcję dekoracyjną. Wymagają dobrego zaprojektowania i poprawnego wykonania, by ich styk ze ścianą nie powodował pogorszenia jej izolacyjności termicznej, co sprzyjałoby wyziębianiu budynku.
Projektanci wielu współczesnych budynków optymalizują ich bryły pod względem strat ciepła i ze względów energetycznych rezygnują z wystających ze ścian balkonów. Dużo łatwiej wówczas ograniczyć straty energii potrzebnej do ogrzania domu.
Jednak rezygnacja z balkonu wcale nie jest konieczna. W domach murowanych najpopularniejszym rozwiązaniem są balkony żelbetowe, najczęściej o konstrukcji wspornikowej. Monolityczna płyta ma grubość od 12 do 20 cm, zależnie od jej wysięgu, wynoszącego od 100 do 200 cm. Kotwi się ją w wieńcu, a zbrojenie układa w górnej części wspornika. Wierzch płyty można zrobić ze spadkiem od budynku, by woda opadowa mogła samoczynnie spłynąć z powierzchni balkonu.
Żeby ograniczyć straty ciepła przez płytę balkonu, trzeba odpowiednio ją ocieplić lub zastosować łączniki balkonowe ze specjalną wkładką termoizolacyjną. Równie ważne jest zabezpieczenie przed wodą – nie tylko balkonu, lecz także elewacji znajdującej się w jego sąsiedztwie.
W artykule znajdziesz:
- wytłumaczenie, jak powinno się ułożyć ocieplenie, aby wokół płyty balkonowej nie tworzyły się mostki termiczne
- etapy prac ociepleniowych
- wyjaśnienie, kiedy stosuje się łączniki termoizolacyjne
- rysunki szczegółowe ocieplenia balkonu w ścianie jedno-, dwuwarstwowej
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych
