Bruzdy w betonie komórkowym
W każdym domu jest wiele instalacji wewnętrznych, które chowa się w murze. Pokazujemy, jak się to robi w ścianach z betonu komórkowego.
Beton komórkowy to materiał o jednorodnej, porowatej strukturze. Łatwo poddaje się obróbce bez względu na klasę gęstości. Oczywiście bloczki klasy 600 lub 700 używane do wznoszenia ścian warstwowych są gęstsze, twardsze, więc ręczne rycie w nich bruzd będzie wymagało z pewnością nieco więcej siły niż w przypadku obróbki bloczków klasy 400 w ścianach jednowarstwowych.
Ponieważ bloczki są pełne, wykonanie w nich bruzd lub wnęk o określonej przepisami wielkości (patrz tabele poniżej) nie wpływa na osłabienie muru. Większe bruzdy i wnęki muszą być uwzględnione w projekcie konstrukcyjnym budynku.
Przewodów instalacyjnych nie należy prowadzić przez nadproża i inne betonowe elementy konstrukcyjne, jeśli nie zostało to uwzględnione przez projektanta. Bruzdy, wnęki i przebicia powinny mieć minimalny rozmiar potrzebny do ułożenia instalacji. Ułożenie przewodów instalacyjnych w bruzdach umożliwia wykończenie ścian cienkim tynkiem lub gładzią.
Roboty instalacyjne prowadzi się na etapie stanu surowego zamkniętego, najczęściej przed wykonaniem tynków, bo większość przewodów zostanie pod nimi schowana
fot. Tomasz RybarczykW artykule znajdziesz:
- instrukcja zdjęciowa z opisami krok po kroku, jak się robi w betonie komórkowym bruzdy pod kable elektryczne
- informacje o tym, jaką głebokość i szerokość powinny mieć bruzdy na przewody wodne, kanalizacyjne, elektryczne
- wskazówki, jakich narzędzi można do tego użyć
- opis wykonania przebić przez ścianę oraz otworów pod puszki w instalacji elektrycznej
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych