Domy z zacisznym tarasem
Przestrzeń tarasu z reguły jest traktowana jako przedłużenie domowej przestrzeni. Jednak aby tak było, powinna zapewniać domownikom prywatność. Dlatego tak ważne jest takie jej ukształtowanie, by pozostała osłonięta od spojrzeń sąsiadów i od ulicy. Prezentowane przez nas projekty pokazują różne rozwiązania pozwalające osiągnąć taki efekt.
1. W ramie
W tym projekcie prywatności tarasu strzegą bryła z częścią mieszkalną i wysunięta tarasowa rama. Pierwsza oddziela ją od drogi, druga od bocznych granic parceli – z jednej na 1,3 m, a z drugiej na 2,9 m. Ta różnica to efekt zaprojektowania tarasowej wnęki, której zadaniem jest dodatkowe zwiększenie tarasowej intymności. Wnęka stała się bowiem skutecznym sposobem na wydzielenie dodatkowej tarasowej odrębnej strefy – przy sypialni (12,7 m2) i łazience (4,8 m2) gospodarzy, które razem z garderobą (5,3 m2) tworzą enklawę – master bedroom.
Wydzielenie prywatnej tarasowej części było możliwe choćby dzięki temu, że taras jest długi na ponad 17 m i ma imponującą powierzchnię 44 m2. Drugi jego kraniec przylega do pokoju dziennego (31,3 m2). Połączone z tarasem są jeszcze dwa pokoje (każdy po 11,4 m2), które mogą być przeznaczone dla dzieci albo stać się gabinetem i pokojem gościnnym. Zlokalizowana vis-à-vis łazienka (5,5 m2) zaspokoi potrzeby ich mieszkańców. Na granicy części prywatnej i wspólnej domowników jest WC (1,5 m2), usytuowane tak, by mogły z niego korzystać osoby przebywające w każdej z dwóch stref.
Na komfort i intensywność tarasowego życia wpłynie też zadaszenie tarasu, które w dużym stopniu uniezależni korzystanie z niego od warunków atmosferycznych.
W tym parterowym niedużym domu o powierzchni użytkowej 115,1 m2 może wygodnie żyć czteroosobowa rodzina. Oprócz wymienionych już dwóch prywatnych pokoi i prywatnej strefy jest tu przestronna część dzienna mająca w sumie 43,3 m2. Na uwagę zasługuje sposób, w jaki autor projektu połączył i jednocześnie oddzielił kuchnię od pokoju dziennego. Na dwóch jej krańcach umieścił chowane w ścianie drzwi. Dzięki temu jej otwarcie na salon można stopniować, uzależniając je od kuchennego rozgardiaszu. Funkcję pomocniczą pełni zlokalizowana przy kuchni mała spiżarnia (1,5 m2).
Kolejnym pomieszczeniem pomocniczym w domu jest kotłownia/pralnia (4,3 m2) przy prywatnych pokojach i wspólnej łazience.
Projekt jest ekonomiczny dzięki nieskomplikowanej bryle i zastąpieniu garażu tańszą wnęką garażową. Co ciekawe, to ona przesadziła o atrakcyjności frontowej elewacji przez to, że została nakreślona z rozmachem – jej rama przeszła nad strefę wejścia, spinając kompozycję i jednocześnie ją dynamizując.
Projekt występuje również w wersji C395, która różni się kątem nachylenia dachu – jest o 5° mniejszy od tego w prezentowanym domu, oraz masywnością ramy tarasowej i półramy przy wiacie na samochody – są delikatniejsze, przez co architektura sprawia wrażenie skromniejszej.
Projekt: Niekonwencjonalny – wariant I – Murator C395a; autor projektu: architekt Grzegorz Kaliciak
Plany domu - Niekonwencjonalny
2. Między skrzydłami
Tym razem taras osłaniają dwa skrzydła domu – jedno od ulicy, drugie od sąsiedniej parceli. Oba są skuteczną barierą nie tylko dla wzroku sąsiadów i przechodniów, ale także buforami akustycznymi.
Tarasowa enklawa między nimi jest dostępna z otwartej strefy dziennej – salonu (40,8 m2) połączonego z kuchnią (10,7 m2) i holem (4,8 m2) – oraz największej sypialni (12,1 m2), którą dodatkowo powiększa garderoba (2,6 m2). Oprócz enklawy między skrzydłami domu z boku bryły jest jeszcze pas tarasu szerokości 1,5 m, na który prowadzą wyjścia z kuchni i części jadalnianej salonu. Może pełnić funkcję wygodnego traktu dla przemieszczających się z posiłkami do centralnej części tarasu. Dzięki takiemu rozwiązaniu domownicy unikną kluczenia między meblami strefy dziennej.
Ważnym elementem zwiększającym komfort na tarasie jest wysunięty na blisko 1 m okap dachu, który nie tylko potęguje wrażenie przytulności, ale także chroni przed intensywnym słońcem (zarówno część tarasu, jak i wnętrze domu).
Na dolnej kondygnacji są jeszcze dwie sypialnie (10,4 i 11,6 m2) oraz dostępne z korytarzy łazienka (6,0 m2) i WC (1,9 m2). Funkcję zaplecza gospodarczego domu pełni duża kotłownia (9,4 m2) z wyjściem do ogrodu i garażu (33,5 m2). Dzięki tym przejściom może stać się magazynem na zakupy, owoce, warzywa i sprzęt ogrodowy. Rola schowka została także przypisana małej spiżarni (0,9 m2) znajdującej się na trakcie prowadzącym z garażu do kuchni.
Dużym atutem projektu jest poddasze przewidziane do indywidualnej adaptacji – aż 84,2 m2 powierzchni użytkowej. Jednak już przed adaptacją tej przestrzeni na mieszkalną w domu może komfortowo żyć czteroosobowa rodzina, korzystając z 109,8 m2 powierzchni użytkowej dolnej kondygnacji. W przyszłości poddasze może mieć różne przeznaczenie – na dodatkowe pokoje, strefę relaksu, a nawet odrębne mieszkanie – służy temu usytuowanie wejścia na górną kondygnację tuż przy wyjściu z wiatrołapu. Tak więc dom może stać się wielopokoleniowym.
Projekt: Wrzosowe wzgórza – Murator M186; autorka projektu: architekt Katarzyna Słupeczańska
Plany domu - Wrzosowe wzgórza
Parter, powierzchnia użytkowa 109,8 m2, netto 152,9 m2
fot. Agnieszka i Marek Sterniccy3. Za ścianami
Tym razem o prywatności dwóch dużych tarasów przesądzają przylegające do nich ściany, które są przedłużeniem bryły domu. Co ciekawe, dzielą one ogród na dwie odrębne strefy, w których życie może toczyć się na innych zasadach. Jedna z nich przylega, wraz z mającym blisko 82 m2 tarasem, do strefy dziennej – kuchni połączonej z jadalnią i pokojem dziennym (w sumie 46,2 m2) – oraz dwóch pokoi (każdy po blisko 11 m2). Druga przez taras o powierzchni ponad 34 m2 łączy się z główną strefą sypialnianą, która ma blisko 39 m2. Są tu sypialnia (13,5 m2) z dużym przeszkleniem tarasowym, dwie garderoby (6,2 i 9,3 m2) i duża łazienka (10,3 m2) z oknem.
Obie strefy ogrodowo tarasowe nie zostały całkowicie od siebie odizolowane – w każdej ze ścian wyznaczającej ich granice jest przejście do sąsiedniej strefy.
Na uwagę zasługuje trzeci taras, który jest wprawdzie najmniejszy (15,7 m2), jednak dzięki lokalizacji we wnęce bryły domu najbardziej przytulny. Z jego uroków może korzystać lokator najmniejszej sypialni (9,6 m2). Mimo niewielkiego metrażu pomieszczenie będzie sprawiało wrażenie przestronnego za sprawą przeszklenia jednej ściany wraz z przylegającym do niej narożnikiem i fragmentem sąsiedniej. Zadaszony taras, który przez nie łączy się z sypialnią, otoczony z trzech stron bryłą domu prezentuje się jak kontynuacja wnętrza.
W części domu z czterema prywatnymi pokojami jest łazienka dostępna z korytarza (5,83 m2) i usytuowana obok niej pralnia (5,39 m2). Kolejne racjonalne rozwiązanie to praktyczna garderoba (4,27 m2) za chowanymi w ścianie drzwiami przesuwnymi, która przylega do reprezentacyjnego przedsionka mającego aż 9,41 m2 powierzchni. O jego reprezentacyjnym charakterze decyduje nie tylko metraż, lecz także szklana ściana i drzwi łączące go z wnętrzem domu oraz oś widokowa, która biegnie od drzwi wejściowych do dużego tarasowego okna umieszczonego vis-à-vis przejścia z przedsionka do otwartej strefy dziennej.
Bardzo ważne w tym domu jest zaplecze gospodarcze – pomieszczenie (10,5 m2) z wyjściem do ogrodu i przejściem z garażu. To dobre miejsce na kotłownię oraz schowek ogrodowy. W roli pomieszczenia gospodarczego w tym projekcie występuje także garaż (36 m2) – została w nim wyznaczona przestrzeń na szafy, w których można przechowywać część przywiezionych zakupów, sprzęty sportowe lub odzież na inne sezony. Ważną funkcję pełni także mała spiżarnia (2 m2) umieszczona tuż przy otwartej kuchni. Niewielkie pomieszczenie może okazać się miejscem strategicznym dla ukrycia kuchennego rozgardiaszu.
Projekt: HomeKONCEPT-108 – HK108; autor projektu: architekt Bartłomiej Szymańczuk
Plany domu HomeKoncept 108
4. Osłonięty
Narożny taras stał się zaciszny dzięki temu, że od ulicy osłania go nie tylko główna część bryły domu, ale także jej wysunięty fragment mieszczący kotłownię. To rozwiązanie zbliżone do zastosowanego w poprzednim projekcie, ale nieco inne. Tym razem taras nie jest umieszczony we wnęce, ale podzielony na dwie podstrefy pergolą. I właśnie tarasowa część „ujęta” w pergolę jest najbardziej przytulna. Autorka projektu zlokalizowała ją blisko jadalni i oba miejsca połączyła szerokim przeszklonym przejściem. Poza tym wpisany w plan tarasu duży stół może sugerować przyszłe przeznaczenie zacisznej tarasowej enklawy.
Druga tarasowa podstrefa za rogiem bryły domu jest bardziej otwarta na ogród – nieosłonięta pergolą.
Na wspólny charakter obu podstref wpływa takie samo wykończenie elewacji przy tarasie – drewnianą oblicówką, która naturalnie nawiązuje do ogrodu i buduje atmosferę sielskiego spokoju.
Ten nieduży (96,2 m2 powierzchni użytkowej) dom jest rozwojowy za sprawą poddasza przeznaczonego do indywidualnej adaptacji. Dodatkowe 56,6 m2 powierzchni użytkowej może być wykorzystane na dodatkowe pomieszczenia albo odrębne mieszkanie, na przykład dla rodziny dorosłego dziecka. Projekt został tak pomyślany, by dwa pokolenia przebywające na różnych kondygnacjach miały zagwarantowane maksimum prywatności. Służy temu choćby lokalizacja schodów – wejście na poddasze ulokowano w przedsionku (3,7 m2).
Duże znaczenie ma także przestrzeń poddasza, którą ograniczają tylko dwie połacie, a dwie ściany szczytowe pozwalają na ekonomiczne wykorzystanie poddaszowej przestrzeni i ułatwiają wydzielenie oraz późniejszą aranżację pomieszczeń.
Przed adaptacją poddasza na cele mieszkalne dom będzie wygodnym lokum dla czteroosobowej rodziny. Ważnym rozwiązaniem przy dość bogatym planie funkcjonalnym i stosunkowo niedużej powierzchni parteru jest rozdzielenie stref, w których życie toczy się na innych zasadach – dziennej i nocnej. Aby ich rozdzielenie było odczuwalne, między nimi jest duży hol/korytarz (8,4 m2) i dwuskrzydłowe drzwi. Gdy są otwarte, przestrzeń staje się reprezentacyjna, a po ich zamknięciu – nocna, kameralna. Są w niej trzy sypialnie (dwie mające 11 m2 i jedna 12,4 m2) oraz dostępne z korytarza WC (1,8 m2) i łazienka (5 m2).
Strefa dzienna została tak zaprojektowana, by sprawiała wrażenie większej niż jest w rzeczywistości – na planie wydłużonego prostokąta, z dużymi przeszkleniami na dwóch sąsiednich ścianach. Dzięki temu przestrzeń salonu (30,7 m2) połączonego z kuchnią (12,2 m2) jest optycznie rozciągnięta. Bardzo ważnym pomieszczeniem jest w tym domu kotłownia (5,3 m2) z przejściem z kuchni, co pozwala nadać jej dodatkową funkcję spiżarni/schowka. Osłania też taras, przesądzając o komforcie jego użytkowania.
Projekt Dobry wybór występuje jeszcze w dwóch innych wariantach, które różnią się od prezentowanego aranżacją parteru – mają dwie (nie trzy) sypialnie albo dwie sypialnie i garderobę w jednej z nich.
Projekt: Dobry wybór – Murator A113; autorka projektu: architekt Ewa Dziewiątkowska
Plany domu - Dobry wybór
Parter, powierzchnia użytkowa 96,2 m2, netto 101,5 m2
fot. Agnieszka i Marek Strerniccy5. W narożniku
Kolejny projekt, w którym o zaciszności tarasu przesądziło umieszczenie go między skrzydłami domu.
W tym projekcie zadaszenie nad częścią tarasu jest większe niż w projekcie Wrzosowe wzgórza. Tam jego funkcję pełnił wysunięty okap, tu osłania go nadwieszenie górnej kondygnacji. Tak chronione przed słońcem i opadami jest 10 m2 powierzchni tarasu. Tyle wystarczy, by ustawić stół lub fotele czy leżaki. Poza tym lokalizacja w wewnętrznym narożniku bryły sprawia, że przylegający bezpośrednio do dwóch skrzydeł tarasowy podcień staje się bardzo zaciszny.
Na taras, zarówno ten zadaszony, jak i nieosłonięty, prowadzą trzy wyjścia – dwa z pokoju dziennego oraz jedno z gabinetu/sypialni. Istotne w tym projekcie jest oddzielenie tarasowych podstref przypisanych do wnętrz o różnych funkcjach. Gwarantuje to wysunięcie jednego ze skrzydeł domu – sprawia, że podstrefy, odgrywające różne role, są względem siebie przesunięte.
Skrzydłowa forma bryły domu pozwoliła także na praktyczny podział domowej przestrzeni – wydzielenie stref funkcjonalnych, które ze sobą nie kolidują.
Na parterze w jednym ze skrzydeł mieści się strefa dzienna, mająca blisko 52 m2. To pokój dzienny (o powierzchni użytkowej 33,5 m2/netto 35 m2) połączony z jadalnią (9,7 m2) i kuchnią (8,7 m2). Interesująca jest lokalizacja kuchni otwartej na jadalnię i hol, którym można wnosić zakupy, a zasłoniętej od strony salonu ścianą kominkową.
W drugim skrzydle jest gabinet/sypialnia (14 m2) i mała łazienka (3,5 m2).
W trzecim, frontowym skrzydle jest garaż (36,6 m2) z przejściem do dużej kotłowni (9,8 m2) i dalej do ogrodu. Z garażu prowadzi także trakt do części mieszkalnej domu – praktycznie biegnie obok garderoby/schowka (7,5/8,1 m2).
Skrzydłowy kształt planu domu gwarantuje większą prywatność strefy nocnej ulokowanej na poddaszu.
Są tu cztery sypialnie – dwie najmniejsze (12,2-24 m2 i 12,7/23,9 m2) we frontowym skrzydle domu. Większa (17,4/26,3 m2) z garderobą (0,5/5,4 m2) – w skrzydle ogrodowym. I największa (18,6/36,4 m2) – w skrzydle bocznym. Oprócz usytuowania sypialń w różnych skrzydłach domu duże znaczenie dla zapewnienia intymności mieszkańcom poddasza ma także oddzielenie prywatnych pokoi łazienkami (3,5/11,8 m2 i 5,8/10,7 m2). Obie są dostępne z korytarza.
Dzięki racjonalnemu wykorzystaniu przestrzeni w domu może wygodnie żyć sześcioosobowa rodzina.
Projekt: Niebieskie migdały – Murator M162; autorka projektu: architekt Ewa Dziewiątkowska
Plany domu Niebieskie Migdały
Parter, powierzchnia użytkowa 84,1 m2, netto 130,5 m2
fot. Agnieszka i Marek Sterniccy