Tynki w zdrowych wnętrzach
Materiał wykańczający ściany wpływa na mikroklimat panujący w pomieszczeniach. Przed decyzją, który rodzaj tynku zastosować, warto wziąć pod uwagę jego właściwości, sposób i szybkość układania oraz grubość warstwy, jaką będzie tworzył. Ważne są paroprzepuszczalność tynku oraz odporność na rozwój grzybów.
Istotny jest rodzaj materiału, z którego wykonane są ściany oraz spoiny, obowiązuje bowiem zasada stosowania zapraw tynkarskich słabszych od podłoża, na które są nakładane
fot. BaumitTynkowanie wewnątrz można rozpocząć po okresie osiadania i skurczu murów, czyli najwcześniej po trzech, a najlepiej po sześciu miesiącach od zakończenia stanu surowego. W budynku powinny być gotowe instalacje wodna, kanalizacyjna i centralnego ogrzewania z zaczopowanymi wyjściami, a także rozprowadzona instalacja elektryczna z osadzonymi puszkami i skrzynkami elektrycznymi. Najlepiej, gdy są już osadzone ościeżnice okienne i drzwiowe. Przed rozpoczęciem prac trzeba je starannie (zwłaszcza drewniane) osłonić folią. Najpierw tynkuje się sufity, a potem ściany. Jeśli stolarka nie jest jeszcze wstawiona, nie tynkuje się wnęk okiennych. Ościeża wykańcza się w tym wypadku na końcu, po zamontowaniu okien i parapetów.
W artykule znajdziesz:
- informacje o rodzajach tynków wewnętrznych i ich parametrach
- podpowiedzi ułatwiające dobry wybór za względu na rodzaj podła i metodę nakładania tynku
- wskazówki wykonawcze, które wpłyną na prowadzenie prac tynkarskich
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych