Powrót świdermajera

Salon ma wysokość dwóch kondygnacji i wielkie przeszklenia od strony ogrodu. Na elewacji widoczne są stalowe części konstrukcji domu – element ostentacyjnie współczesny – olbrzymie ceowniki, które szczególnie w popołudniowym świetle dodają bryle dynamiki i plastyczności. Ale dom, choć współczesny, nawiązuje do tradycji architektonicznej, która w tej okolicy rozwijała się od końca XIX wieku. Stoi na planie krzyża, jak dawne drewniane domy. Ma wzorowane na nich nie tylko kąt nachylenia, ale i kształt dachu. Stalowe części zdobią elewację na równi z drewnianą okładziną, najbardziej oczywistym z nawiązań do historycznej zabudowy. A komin usytuowano dokładnie tam, gdzie kiedyś stał piec starej willi, która spłonęła, zanim obecni właściciele kupili ziemię.

Piętro jest trochę cofnięte w stosunku do parteru, pozostawioną przestrzeń optycznie wypełniają przedłużone poza obrys dachu stalowe belki więźby. Kostka łamana z szarego granitu strzegomskiego prowadzi do głównego wejścia ...