Domy parterowe
Mają swoich zagorzałych zwolenników – i to nie tylko wśród mających problemy z przemieszczaniem się po schodach. Życie na jednej kondygnacji może być bardziej komfortowe niż na kilku, choćby przez bliższe sąsiedztwo ogrodu. Oczywiście niezbędne jest racjonalne rozplanowanie domowej przestrzeni, które szczególnego znaczenia nabiera w niedużych domach. Właśnie takie projekty prezentujemy. Pokazują, że blisko 100 m2 powierzchni użytkowej wystarczy do wygodnego życia cztero-, a nawet pięcioosobowej rodziny na poziomie (jednym).
1. Z tarasem wciętym w bryłę
Dom wpisuje się w powszechny dziś nurt architektury stodołowej, jednak zaznaczając swój indywidualny charakter. Dzieje się tak za sprawą tarasowego wcięcia i ramy przy strefie wejścia. Dzięki nim stodołowa bryła staje się dynamiczna – zróżnicowana przestrzennie. Architektura jest przez to nieoczywista i nowoczesna. Co istotne, nie są to jedynie stylistyczne zabiegi poprawiające formę, to bardzo praktyczne rozwiązania. Rama wejściowa jest funkcjonalnym zadaszeniem nie tylko dla wchodzących do domu, ale także dla rowerów. Z kolei taras pod dwuspadowym dachem wysuniętym poza część mieszkalną bryły to oczywiste przedłużenie otwartej strefy dziennej. Niemal całkowicie przeszklona jej ściana ma dwa wygodne wyjścia na taras z części salonowo-jadalnianej (33,5 m2) oraz kuchni (12 m2).
Kolejny atut tego projektu, pozwalający korzystać z uroków mieszkania w domu parterowym, to przeszklone wyjścia do ogrodu z każdej z trzech sypialni. Z jednej strony gwarantują kontakt z naturą, z drugiej wyraźnie powiększają przestrzeń niedużych sypialni (9,9-11,7 m2). Warto także zwrócić uwagę na użyteczne rozmieszczenie pomieszczeń pełniących funkcje gospodarcze i pomocnicze – przy kuchni jest spiżarnia (2,3 m2), przy sypialni gospodarzy garderoba (2,6 m2), a przy strefie nocnej kotłownia (7 m2), która z powodzeniem stanie się pralnią. To kolejny racjonalny rys tego projektu.
Projekt: Nietuzinkowy (z wentylacją mechaniczną i rekuperacją) – Murator EC405; autor: architekt Grzegorz Kaliciak
2. Z wykuszem w salonie
Ascetyczna od frontu bryła z głównym akcentem w postaci przełamania dwuspadowego dachu nie zapowiada architektonicznego rozmachu ogrodowej elewacji z efektownym wykuszem. To on przesądza o atrakcyjności architektury oglądanej zarówno od zewnątrz, jak i od środka.
Dzieje się tak za sprawą wkomponowanych w bryłę w przemyślany sposób przeszkleń. Szklany front wykuszu niemal w całości został usytuowany vis-à-vis doświetla strefy wejścia i szklanej ściany oddzielającej przedsionek od salonu. W ten sposób powstało szczególne wejście do strefy dziennej domu. Jego galowy charakter zostaje spotęgowany w salonie (30,5 m2) wysokim na blisko 5 m z centralnie usytuowaną przeszkloną ścianą wykuszu. Stworzenie tak reprezentacyjnej strefy w małym domu (94,2 m2 powierzchni użytkowej) nie zdarza się często. Tym razem jest to tym bardziej zaskakujące, że wchodząc do skromnego domu, napotykamy okazałe wnętrze. Ten projekt to dobra propozycja nie tylko dla lubiących niespodzianki, ale także dla inwestorów potrzebujących dużo otwartej przestrzeni, którzy mogą albo chcą wybudować niewielki dom.
Na uwagę zasługuje w tym projekcie kuchnia, która została tylko częściowo połączona z salonem. To nietypowe dziś rozwiązanie wpisuje się w projektowaną elegancję strefy dziennej.
Strefę nocna z trzema sypialniami (10,1-13,3 m2), łazienką (5,0 m2) i pralnią (2,9 m2) usytuowano nieco na uboczu. Aby dodatkowo odizolować ją od wspólnej części dziennej, wystarczy zamontować dodatkowe drzwi w korytarzu prowadzącym do prywatnych pokoi.
Ważny pomieszczeniem jest tu kotłownia, która może przejąć funkcje zarówno ogrodowego schowka (wejście od ogrodu), jak i spiżarni (przejście do kuchni).
Uwaga! Projekt jest dostępny w wariancie z jednostanowiskowym garażem, z którego prowadzi trakt do części mieszkalnej domu przez kotłownię do kuchni.
Projekt: Efektowny – Murator M238; autorka: architekt Katarzyna Słupeczańska
3. Z podcieniami wejściowym i tarasowym
Podcienie urozmaicają niedużą bryłę przekrytą kopertowym dachem, odgrywając jednocześnie ważne praktyczne role. Dzięki usytuowaniu w nich strefy wejścia i tarasu te mogą lepiej pełnić swoje funkcje.
Nieduża powierzchnia domu 97,8 m2 skłoniła autorkę projektu do zastosowania elastycznych rozwiązań. Wspólna otwarta strefę rodzinną (pokój dzienny – 28,5 m2 połączony z kuchnią – 9,4 m2) od strefy nocnej oddziela ściana i umieszczone na jej dwóch krańcach drzwi. W ten sposób, gdy ich skrzydła są rozsunięte, strefa dzienna zostaje powiększona o 6,9 m2. Z kolei gdy są zamknięte (domownicy potrzebują więcej prywatności), elastyczna funkcjonalnie powierzchnia (wspomniane 6,9 m2) zamienia się w przysypialniany korytarz będący strefą buforową przy trzech sypialniach (10,1- 14,2 m2) i łazience (6,5 m2).
O elastycznym podejściu do przestrzeni domowej świadczy także kotłownia (14,0 m2) z wejściem od strony ogrodu i z wydzieloną strefą przy wiatrołapie, która może pełnić różne funkcje, na przykład spiżarni lub schowka.
Projekt: Skryta tęsknota – Murator M216; autorka: architekt Ewa Dziewiątkowska
4. Z wysuniętym garażem
Wyeksponowany od frontu garaż z oddzielnie zarysowanym dachem urasta do rangi kluczowego dla formy domu elementu. Jednak jego prozaiczna techniczna funkcja jest równie ważna – także dlatego, że oprócz podstawowej garażowej odgrywa także rolę szlaku łączącego drugie techniczne wejście do domu i kotłownię z częścią mieszkalną. Takie połączenie z zapleczem technicznym pozwala stworzyć w kotłowni stosunkowo łatwo dostępny schowek, który w dosłownym znaczeniu pomoże zachować czystość domowej mieszkalnej przestrzeni.
Strefa dzienna – połączenie salonu (32,6 m2) z kuchnią 12,2 m2) ma formę zbliżoną do wydłużonego prostokąta. Taki układ wydłużający osie widokowe do blisko 11 m przesądza o odbiorze przestrzeni – rozciąga ją. Tak samo długi jest korytarz oddalający strefę nocną od dziennej. Cztery sypialnie (10,1-13,3 m2) ulokowano na tyłach domu. Między strefami nocną i dzienną zaplanowano WC (2,1 m2), pralnię (4,5 m2) i łazienkę (5,9 m2).
Niewątpliwym atutem projektu jest duży taras (39,8 m2), na który można wyjść ze strefy dziennej i dwóch sypialni.
Projekt: Zamierzony – wariant I – Murator M240a; autorka: architekt Ewa Dziewiątkowska
5. Ze strefami w oddalonych skrzydłach
Prosta na pierwszy rzut oka bryła domu wbrew pozorom jest złożona – z trzech skrzydeł. Taka forma wynika z funkcjonalności. W każdym skrzydle zlokalizowana jest inna strefa. Wyraźny skrzydłowy podział umożliwia ich bezkolizyjne użytkowanie, co nie jest łatwe do osiągnięcia w jednokondygnacyjnym niedużym domu (109,9 m2 powierzchni użytkowej).
Nie dość, że strefa dzienna i nocna zostały usytuowane w oddzielnych skrzydłach domu, to jeszcze na ich granicy została zaprojektowana przestrzeń buforowa – to dwie łazienki (6 i 3,6 m2), które izolują trzy sypialnie (10,3-12,1 m2) od otwartej, przestronnej strefy dziennej. Jej przestronność przesądza o tym, że dom nie sprawia wrażenia małego, choć taki jest w rzeczywistości. Tym razem projekt nie ogranicza się do połączenia salonu (33,9 m2) z kuchnią (11,1 m2), ale także wciąga do strefy dziennej hol (5,1 m2). Poza tym ogromne znaczenie w optycznym powiększeniu i tak niemałej przestrzeni (50,1 m2 – blisko połowa powierzchni użytkowej domu) odgrywają dwa duże tarasowe przeszklenia usytuowane na sąsiednich ścianach salonu.
Trzecie skrzydło zajmują duży, dwustanowiskowy garaż i kotłownia (9,9 m2) na jego tyłach. Ekonomiczne gospodarowanie przestrzenią widać w ograniczeniu powierzchni na komunikację – jest tu tylko jeden korytarz (7,5 m2). Kolejny przejaw przestrzennych oszczędności to zredukowanie garderób i spiżarni do niedużych wnęk i szaf.
Projekt: Wrzosowe wzgórza – wariant II – Murator M186b; autorka: architekt Katarzyna Słupeczańska
ZYSKAJ RABAT NA PROJEKT!
Superrabat tylko dla czytelników „Muratora”. Hasło: Murator_5 Sprawdź, ile zyskasz: tel. 22 59 05 000