Domy na małe działki

Jaki dom można wybudować na parceli, która ma 300 albo 500 m2? Mały domek, rezydencję albo dom dwulokalowy – wszystko zależy od racjonalnego wykorzystania możliwości, jakie daje niewielka posesja, no i oczywiście od potrzeb przyszłych domowników.

2. Z tarasem na piętrze

Dom piętrowy to optymalne rozwiązanie na niedużą parcelę, bo dwie pełne kondygnacje pozwalają na minimalizowanie powierzchni zabudowy. Tym razem 155,6 m² wystarczyło pod dom o powierzchni netto 242,3 m². Co ciekawe, powierzchnia użytkowa stanowi zaledwie 64,8% tej netto, czyli 157,0 m²,ponieważ nie wlicza się do niej między innymi dwustanowiskowego garażu i dużego tarasu na piętrze.

Rozległa tarasowa powierzchnia (33,8 m²) przy górnej kondygnacji to kolejne rozwiązanie idealne na niewielką działkę. Zważywszy, że dom można wybudować na takiej, która ma zaledwie 447,1 m². Górny taras może stać się ważną dla domowników kontynuacją ogrodu. Jak ważne jest to w tym projekcie rozwiązanie świadczą choćby aż cztery tarasowe wyjścia – jedno ze wspólnego korytarza na piętrze i pozostałe z dwóch sypialni, przy czym aż dwa z głównej sypialni gospodarzy (części master bedroom).

W domu może wygodnie mieszkać liczna, nawet 6-osobowa rodzina. Jest tu aż pięć sypialni (oczywiście niektóre mogą pełnić funkcje gabinetów). Cztery spośród nich zlokalizowano na piętrze, jedną na parterze tuż przy łazience. Warto zwrócić uwagę na odizolowanie pokoju i łazienki od strefy dziennej minikorytarzem i dodatkowymi drzwiami. Takie rozwiązanie wymagało zaledwie 1,2 m² powierzchni, a wystarczyło do zapewnienia komfortu osobom przebywającym w różnych funkcjonalnie sektorach domu.

Na uwagę zasługuje przestronna strefa dzienna – salon połączony z jadalnią, kuchnią i holem ma 48,6 m² powierzchni użytkowej. Dodatkowo powiększa ją plan w kształcie wydłużonego prostokąta o boku blisko 11 m i duże przeszklenia otwierające wnętrze na dwa tarasy.

Projekt: Uroczysty – Murator M200; autor: architekt Katarzyna Słupeczańska

3. Jak rezydencja

Ten projekt wiele łączy z poprzednim. Można go wybudować na działce, która ma 448 m² (tylko niespełna metr więcej niż minimalna dla poprzedniego projektu). Dom też jest piętrowy i ma tyle samo pokoi – sześć. A jednak to ten sprawia wrażenie bardziej okazałego, choć jest większy od poprzednika zaledwie o 12,2 m² powierzchni użytkowej.

O odbiorze tej architektury przesądzają wysunięte okapy dachu o wykończeniu takim jak elewacje, które optycznie poszerzają i podwyższają bryłę. Oczywiście nie przeprowadzamy tu dowodu na wyższość jednej architektury nad drugą. I ta z rozmachem, i ta skromniejsza mają swoich zwolenników.

Choć to rezydencja, jej styl dobrze wpisze się w miejską zabudowę, gdzie niewielka powierzchnia działek jest zjawiskiem powszechnym.

Opisywane już ulokowanie tarasu przy drugiej kondygnacji i podniesienie namiastki strefy ogrodowej na wyższy poziom to w takiej sytuacji racjonalne rozwiązanie. W tym projekcie górny taras (21,2 m²) pełni prywatną funkcję – powiększa przestrzeń master bedroom gospodarzy.

W strefie nocnej górnej kondygnacji są jeszcze trzy sypialnie oraz dostępne z korytarza garderoba i łazienka. Interesującym i praktycznym rozwiązaniem jest pralnia z wejściami z dwóch łazienek – wspólnej i prywatnej gospodarzy.

Na parterze ulokowano reprezentacyjną strefę dzienną (47,8 m²) z częściowo otwartą kuchnią. Tuż przy salonie usytuowano gabinet. Niewielki gest – otwarcie jego drzwi – potrafi w zauważalny sposób powiększyć wspólną przestrzeń dzienną, ponieważ stworzy oś widokową z oknem vis-à-vis wejścia do gabinetu.

Projekt: Wieczorny pejzaż – Murator M232; autor: architekt Katarzyna Słupeczańska

4. Szeroko otwarty

Dom, który wymaga największej powierzchni działki w prezentowanym przez nas zestawieniu – 507,87 m². To wciąż niewiele. Poza tym może być to bardzo wąska działka – wystarczy zaledwie 17,1 m jej szerokości, by mógł na niej stanąć dom o powierzchni zabudowy 191,8 m². Jest to możliwe dzięki wydłużeniu bryły do 22,67 m i zrezygnowaniu z okien na jednej bocznej elewacji, co pozwoli na zbliżenie jej na odległość 3 m od granicy parceli.

Ten projekt odpowiada na jeden z większych problemów, z którymi borykają się właściciele małych działek – zapewnienie intymności w strefach tarasowych. Tu stało się to możliwe przez wysunięcie bryły garażu przed część mieszkalną domu tak, by osłaniała taras, oraz stworzenie tarasu na dachu garażu (39,8 m²) i zaprojektowanie szpalerów roślin od stron sąsiednich działek.

Rozwiązania projektowe wewnątrz są równie racjonalne. W domu o powierzchni użytkowej 141,9 m² powstała strefa dzienna mająca aż 54,3 m². Tę dodatkowo powiększa otwarcie po kalenice – na wysokość 7,32 m. W trosce o czystość (dosłowną) przestrzeni autorka projektu za kuchnią umieściła niedużą spiżarnię, która może pełnić funkcję tzw. brudnej kuchni.

Przy samym wejściu do domu zlokalizowany jest gabinet, a obok łazienka. To sprawia, że z dala od części prywatnej domu może powstać strefa pracy wymagająca przyjmowania interesantów.

Poddasze to strefa nocna domu – trzy sypialnie i dostępna z korytarza łazienka.

O komforcie życia w tym domu przesądza właśnie wyraźny podział na strefy dzienną, nocną i pracy oraz przestronne tarasy przy obu kondygnacjach.

Projekt: Dom z klimatem – wariant V (z wentylacją mechaniczną i rekuperacją) – Murator A102cG2; autor: architekt Katarzyna Słupeczańska

5. Dwulokalowy

Ten przykład pokazuje, że wystarczy bardzo mała działka, by wybudować na niej nawet dość duży dom. Na parcelę mającą 397,7 m² można zaproponować dom mający 219,8 m² powierzchni użytkowej. Co więcej, właściwie nie jest to jeden dom, a dwa, bo budynek jest dwulokalowy.

W każdym z nich (mającym 109,9 m²) może mieszkać czteroosobowa rodzina.

Autorka projektu zadbała o to, by powiększyć przestrzeń domu. Od drzwi wejściowych do tarasowego okna biegnie oś widokowa. Wprawdzie strefa dzienna – pokój połączony z kuchnią – ma niewielką powierzchnię (26,8 m²), ale skutecznie optycznie rozciągają ją duże przeszklenia tarasowe usytuowane na sąsiednich ścianach. Przestrzeń domu została funkcjonalnie podzielona. Na paterze, tuż przy wiatrołapie, jest pokój, który może stać się miejscem pracy lub lokum dla gości, oraz łazienka. Na piętrze zaplanowano trzy sypialnie i dostępne z korytarza łazienkę i pralnię.

Projektową odpowiedzią na niewielki ogród są balkony przy każdej sypialni.

Projekt: Światła miasta – wariant III (dwulokalowy) – Murator M225c; autor: architekt Ewa Dziewiątkowska

6. Perspektywiczny

Najmniejszy z prezentowanych domów można wybudować na działce mającej 292,4 m². Wprawdzie ma zaledwie 59,2 m² powierzchni użytkowej, ale jest rozwojowy, bo można zaadaptować w nim poddasze – dodatkowe 30,1 m² powierzchni użytkowej. To dobra propozycja dla tych, którzy z powodów finansowych powinni podzielić budowę na etapy.

Pokój dzienny połączony z kuchnią tworzy otwartą strefę 28,5 m². Otwarcie jest dwojakie, bo nie tylko na kuchnię, ale także za sprawą dwóch przeszklonych ścian pokoju na narożny taras i ogródek. Autor projektu zadbał o intymność strefy nocnej, tym razem występującej w wersji minimum. Dwie sypialnie rozdzielił łazienką.

Miejsce na przyszłe schody jest zarezerwowane w przedsionku.

Ten projekt to dobre rozwiązanie alternatywne dla mieszkania w bloku. Wybierając go, mamy trzy pokoje, nieduży ogródek i perspektywiczną przestrzeń nad głowami.

Projekt: Czterolistna koniczyna – wersja 1 – Murator C444v1; autor: architekt Przemysław Biryło