Moc stelaży
Coraz częściej, urządzając łazienkę, korzystamy ze stelaży instalacyjnych. Są praktyczne, nie zajmują wiele miejsca i stosunkowo łatwo je zamontować. Jak dopasować stelaż do wybranego przez nas wyposażenia łazienki?
Poszukiwania idealnego stelaża powinniśmy zacząć od decyzji, które sprzęty łazienkowe mają być na nim zamocowane. Czy będziemy potrzebować tylko jednego stelaża – na miskę ustępową, czy kilku – także na bidet, umywalkę, odpływ ścienny etc. Do powieszenia większej liczby przyborów sanitarnych zamiast kilku osobnych stelaży możemy wybrać kompletny system zabudowy, umożliwiający zbudowanie samonośnej konstrukcji nie tylko wzdłuż ścian łazienki, ale także prostopadle do nich, albo stelaże wolno stojące, niepołączone z żadną ze ścian, przymocowane jedynie do podłogi.
Wybierając stelaż instalacyjny, trzeba uwzględnić rodzaj wyposażenia, jakie na nim zawiesimy (czy to jest sedes, bidet, umywalka, bateria, odpływ prysznicowy), a także sposób prowadzenia instalacji wodnej i kanalizacyjnej w łazience. Kiedy wybieramy stelaż do nowej łazienki, jest duża szansa na to, że w projekcie przewidziano miskę ustępową wiszącą, a więc podejścia kanalizacyjne oraz rury z zimną wodą są odpowiednio do tego przygotowane. W remontowanej łazience zwykle mamy do czynienia z inną sytuacją – próbą zastąpienia starej, stojącej miski ustępowej eleganckim WC zawieszonym na stelażu i wykorzystania stelaży do ciekawej aranżacji przestrzeni. Czy zawsze jest to możliwe?
Z dobrym podejściem
Do miski ustępowej trzeba doprowadzić podejście kanalizacyjne oraz instalację wody zimnej do spłuczki. Woda przepływa w instalacji pod ciśnieniem, średnica rur jest niewielka, zwykle więc nie ma problemu z jej przerobieniem i doprowadzeniem w wyznaczone miejsce. Dużo trudniej jest z kanalizacją – nie dość, że jej średnica jest znacznie większa (odpływ z miski ustępowej ma 100-110 mm), to ścieki przepływają w niej grawitacyjnie. Musi więc być ułożona ze spadkiem w kierunku pionu – co najmniej 2%. Dodatkowo odległość urządzenia sanitarnego od pionu kanalizacyjnego nie może być większa niż metr, bo w przeciwnym razie średnicę podejścia – i tak już dość dużą – trzeba jeszcze zwiększyć. Jeżeli odpływ do podłączenia miski ustępowej znajduje się w ścianie za miską, raczej nie będziemy mieli problemu z podłączeniem wiszącego WC. Co innego, gdy znajduje się w podłodze i dodatkowo wylot rury jest zlokalizowany w znacznej odległości od ściany. Zabudowanie go w grubości stelaża może się w takiej sytuacji nie udać. Do stelaży można dokupić dodatkowe elementy montażowe (uchwyty dystansowe) pozwalające na odsunięcie stelaża od ściany o kilka dodatkowych centymetrów, aby zmieścić za nim odpływ. W internecie bez trudu znajdziemy rysunki techniczne z dokładnymi wymiarami stelaży instalacyjnych, średnicami podłączeń i odległością między poszczególnymi elementami zabudowy, czyli danymi, które mogą nam pomóc przeanalizować sytuację w naszej łazience i wstępnie ocenić, jakie rozwiązanie jest możliwe.
Same plusy
Stelaże instalacyjne są chętnie stosowane zarówno w nowych, jak i remontowanych łazienkach. Dlaczego są tak popularne?
• Umożliwiają montaż wiszącej ceramiki łazienkowej, wokół której łatwo utrzymać czystość, a także ukryć podłączenia instalacyjne.
• Stelaże do zabudowy lekkiej mają wytrzymałe, samonośne ramy, które bez problemu przenoszą obciążenia od urządzeń, dzięki czemu gwarantują ich bezpieczne i stabilne zamocowanie.
• Ten typ stelaży zwykle obudowuje się płytami gipsowo-kartonowymi. W zabudowie g-k można ukryć podejścia kanalizacyjne, a jednocześnie zrobić praktyczne półki i szafki na kosmetyki i przybory toaletowe.
Popularne stelaże do zabudowy lekkiej
Główny element stelaża – rama konstrukcyjna – jest zrobiony z metalowych profili malowanych proszkowo, bardzo wytrzymałych i odpornych na zniszczenie. Największe obciążenia – nie tylko zawieszonego sprzętu łazienkowego, ale też korzystającej z niego osoby – musi udźwignąć stelaż do miski ustępowej. Producenci podają, że jest w stanie unieść maksymalne 400 kg. Rama jest zwykle wyposażona w nóżki umożliwiające skokową albo płynną regulację wysokości. Można też spotkać nóżki samohamujące, które ułatwiają ustawienie stelaża na wybranej wysokości i jego wypoziomowanie. Duży zakres regulacji może być przydatny szczególnie wtedy, gdy ściany łazienki nie trzymają idealnie pionu, a podłoże jest nierówne. W wielu stelażach stosowane są rozwiązania ułatwiające montaż. Mogą to być na przykład możliwość montażu spłuczki, zaworu spłukującego, przyłącza wodnego lub kolanka odpływowego bez użycia narzędzi, wężyk doprowadzający wodę podłączany z prawej lub lewej strony albo kolanko odpływowe mocowane w kilku położeniach. Takie rozwiązania przydadzą się zwłaszcza podczas samodzielnego montowania stelaża.
Przyciski do wyboru
Do ramy stelaża do WC (między tworzącymi ją elementami) jest fabrycznie zamontowany zbiornik spłukujący. Wybierając stelaż, warto się upewnić, czy mechanizm napełniający zbiornika działa cicho i bezawaryjnie. Wielu renomowanych producentów przykłada szczególną wagę do zapewnienia dobrej akustyki przez odpowiednie konstruowanie zaworu napełniającego, dzięki któremu dźwięki towarzyszące przepływowi wody nie przenoszą się na elementy nośne stelaża i dalej na elementy budynku i w rezultacie są mało słyszalne (hałas towarzyszący napełnianiu spłuczki może wynosić zaledwie 21 dB). Woda w misce ustępowej może być spłukiwana:
• przyciskiem dwudzielnym – do wyboru są dwie opcje spłukiwania: mniejszą i większą objętością wody, na przykład 2 i 4 l, 3 i 6 l, 4 i 7,5 l, albo inną ilością zależnie od producenta stelaża. Wielkość strumienia spłukującego wybiera się i ustawia podczas montowania stelaża;
• przyciskiem z funkcją stop – spłukiwanie można zatrzymać przez jego powtórne naciśnięcie.
Wzory przycisków spłukujących podążają za aktualnymi trendami. Współczesne są zdecydowanie mniejsze niż produkowane jeszcze kilka lat temu. Klasyka to białe, szare, matowe i na wysoki połysk albo chromowane, z plastiku lub metalu. Ale oferta jest zdecydowanie bogatsza. Najbardziej efektowne są te ze szkła – białego, czarnego, a także z kamienia naturalnego, drewna, a nawet skóry. Przycisk może mieć też postać ramki do wypełnienia dowolnym materiałem – na przykład takim, jakiego użyto do wykończenia powierzchni ścian. Wszystko zależy od efektu, jaki chce się uzyskać. Uwaga! Warto pamiętać, że stelaże i przyciski różnych producentów nie będą do siebie pasować. Co więcej, tylko u niektórych producentów wszystkie przyciski i stelaże są kompatybilne. Zdarza się, że do wybranego modelu stelaża można dopasować przycisk tylko z określonej grupy. Zwykle jest kilka opcji, co ułatwia wybór do łazienek w różnym stylu.
Więcej możliwości
Ciekawym rozwiązaniem jest przycisk spłukujący z podświetleniem. Delikatne ledowe światło w wybranym kolorze lub w zmieniających się barwach podświetla przycisk, kiedy tylko zbliżymy się do stelaża. Spłukiwanie wody można uruchomić tradycyjnie, przez naciśnięcie przycisku, albo bezdotykowo – machnięciem ręki w jego pobliżu. Oświetlenie jest w pełni bezpieczne, bo zasilane z instalacji elektrycznej 230 V za pośrednictwem transformatora 12 V. Jeśli chcemy takie mieć, musimy pamiętać o doprowadzeniu instalacji elektrycznej w pobliże stelaża i osadzeniu puszki elektrycznej, która umożliwi podłączenie transformatora do sieci. Od puszki do stelaża trzeba poprowadzić przewód zasilający w rurce ochronnej. Do niektórych stelaży można dokupić pojemnik na kostki czyszczące. Umieszczone w nich środki są omywane wodą ze zbiornika podczas spłukiwania toalety, ale nie grozi im opadnięcie na dno zbiornika, co mogłoby spowodować zatkanie przewodu odpływowego. Niektóre stelaże są fabrycznie wyposażone w takie pojemniki. Stelaż może też mieć wbudowany niewielki wentylator do szybkiego odprowadzania nieprzyjemnych zapachów, zanim rozejdą się po łazience. Pod przyciskiem spłukującym jest umieszczony wymienny filtr węglowy, którego zadaniem jest oczyszczanie powietrza.
