Ściana na poddaszu
Aby wydzielić na poddaszu strefy użytkowe i nieużytkowe, między nimi buduje się zazwyczaj lekkie ściany działowe. Każdą z nich powinno się starannie zaizolować, co pozwoli zachować w pomieszczeniach komfort zarówno termiczny, jak i akustyczny.
Niemal na każdym poddaszu użytkowym znajdzie się przestrzeń, której się nie ogrzewa lub która może być chłodniejsza niż pomieszczenia mieszkalne (ogrzewana poniżej 16°C). Wymagania stawiane ścianom dzielącym te przestrzenie nie są zbyt wygórowane, wystarczy, by ich współczynnik U nie przekraczał 1 W/(m2.K). Oznacza to, że wybierając rodzaj i grubość izolacji termicznej, powinniśmy w uproszczeniu przyjąć jako wytyczną właśnie tę wartość. Większość ścian budowanych na poddaszach to bowiem ściany szkieletowe, które wypełnia się wełną. Coraz częściej wymagania są podawane w postaci oporu cieplnego R, który w tym wypadku nie może być mniejszy niż 1 (m2.K))/W.
Tylko ciągła warstwa ocieplenia ułożona na wszystkich przegrodach wokół ogrzewanej części domu ograniczy straty ciepła. Dodatkową izolację warto umieścić w przegrodach dzielących strefy, w których utrzymuje się różną temperaturę
rys. ISOVERW artykule znajdziesz:
- zasady ocieplania ścianek oddzielających przestrzeń nieogrzewaną na poddaszu, ogrzewaną poniżej 16°C, a także ścian łazienki graniczącej ze strefą nieogrzewaną
- przykładowe propozycje, jak ocieplać ściany w tych przypadkach
- rysunki techniczne przedstawiające proponowane korzystne ze wzglądu na komfort cieplny rozwiązanie oraz przykładowe niepoprawne wykonanie ocieplenia (z wyjaśnieniem, gdzie popełniono bład)
- informacje o kosztach materiałów do ocieplenia
Będziesz korzystać z całego miesiecznik.murator.pl, w tym archiwum, dodatków i wydań specjalnych
Wydanie Murator 6/2012